aeon, 2025

Obraz namalowany techniką olejną na blejtramie o wymiarach: 100/70 cm, boki obrazu zamalowane, sygnowany z przodu. Jest to moja autorska kompozycja. Świetnie może być eksponowany w nowoczesnych wnętrzach o stonowanej kolorystyce. Swoimi barwami może rozjaśnić takie wnętrza, w oświetleniu dziennym, jak i sztucznym. Polecany dla miłośników ekspresji i nie tylko.

Obraz jest prawdziwą feerią barw, która wybucha intensywną czerwienią i żółcią w centrum, otoczoną falującymi niebiesko-zielonymi liniami. Centralna postać wygląda jakby była wpleciona w magiczny taniec. Jej twarz wyraża spokój, a może i zagadkowy uśmiech, jak Mona Lisa ale bardziej kolorowa. Kompozycja sugeruje równowagę, choć jest też pełna dynamicznych elementów. Artysta zastosował technikę grubych pociągnięć pędzla, co dodaje tekstury, a kolory prawie krzyczą do widza. To jak patrzenie na świat przez kalejdoskop.

Atmosfera jest surrealistyczna i pełna napięcia, jakby zaraz coś miało się wydarzyć. Ta postać może symbolizować wewnętrzne przemiany, a może i harmonię między różnymi stronami naszej osobowości. Z kolei dla dziecka, to pewnie po prostu ktoś, kto trzyma jabłko i ma dziwne włosy. A ja? Czuję się zaintrygowany, jakby obraz zapraszał mnie do własnej interpretacji, do własnej przygody z wyobraźnią. Jest w tym coś tajemniczego, trochę magic touch. To jakby patrzeć na sny malowane na płótnie.

"aeon" to obraz o wymiarach 70x100 cm z 2025 roku. Autorem pracy jest Marlena Kuć.

Dzieło zostało wykonane w technice olej. Farba olejna to rodzaj farby powstała w wyniku zmieszania pigmentu z olejem roślinnym, często lnianym. Jest to wolnoschnąca technika wymagająca wiedzy, doświadczenia i praktyki. Farby olejne po raz pierwszy pojawiły się w starożytności na Dalekim Wschodzie, ale w Europie rozpowszechniły się w XV wieku, najwcześniej najprawdopodobniej we Flandrii. Szybko zyskały popularność ze względu na różnorodne efekty, które mogły być dzięki nim uzyskane – przede wszystkim świetlistość oraz wyrazistość kolorów. Farba olejna może być kładziona impastami, a więc grubymi warstwami, oraz laserunkowo. Laserunki to półprzezroczyste warstwy farby powstałe w wyniku rozcieńczenia ich dużą ilością odpowiedniego rozpuszczalnika, dzięki którym artysta może zmienić lub wydobyć odpowiedni ton niższych warstw obrazu. Ten klasyczny sposób nakładania cienkich warstw farby olejnej, spotykamy u flamandzkich oraz holenderskich artystów, takich jak Jan van Eyck, Rogier van der Weyden, Jan Vermeer czy Cornelis Gijsbrechts. Inną techniką jest alla prima, a więc nakładanie grubej warstwy farby swobodnym gestem malarskim, czasem bez szkicu przygotowawczego na płótnie, a czasem bazując jedynie na schematycznej kompozycji zaznaczonej pędzlem na podobraziu. Techniką alla prima posługiwał się Peter Paul Rubens oraz Anton van Dyck. Popularność farb olejnych spadła po połowie XX wieku, kiedy wielu artystów zwróciło się ku farbom akrylowym.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to rodzaj tkaniny o splocie płóciennym, które charakteryzuje się szerokim zastosowaniem. W przypadku warsztatu artystycznego, płótno występuje w charakterze podobrazia: może zostać rozpięte na listwach drewnianych, tworząc blejtram, lub zostać umieszczone na desce. Kompozycję malarską umieszcza się na płótnie uprzednio zagruntowanym.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: ekspresjonizm, surrealizm. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu. Surrealiści aktywnie uczestniczyli w życiu artystycznym i kulturalnym powojennej Francji, często stosując prowokacje intelektualne w stosunku do osobistości ze świata polityki.

Przewodni temat pracy to fantastyka. Fantastyka jest bardzo szerokim pojęciem, pod którym sklasyfikowac możemy prace charakteryzujące się wykorzystaniem motywów I wizji futurystycznych, średniowiecznych, kosmicznych, elementów legend I podań.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: czerwony, pomarańczowy, żółty. Kolor czerowny należy wprowadzać do przestrzeni wymagających dynamicznego motywu wizualnego. Barwa pomarańczowa dobrze sprawdzi się w jasnej przestrzeni, wymagającej ożywienia i wprowadzenia centralnego elementu dla wystroju wnętrza. Żółty, który posiada różne oblicza zależne od odcienia barwy. Żółcienie poprawiają Nastroj odbiorcy i rozświetlają przestrzeń, w której są eksponowane bądź też wprowadzają atmosferę spokoju i odprężenia.

Nastroj pracy charakteryzują żywiołowość, inne. Sztuka pełna żywiołowości powinna znaleźć się w przestrzeni biurowej, ponieważ pozytywnie wpływa na kreatywność pracowników oraz dodaje energii.