babcia z fajką, 2024

Na obrazie widzimy postać kobiety w różowej sukience i pasiastym płaszczu, trzymającą laskę. W tle dominuje fiołkowy kolor tła, nadając całości delikatny, lekko surrealistyczny klimat. Postać wydaje się być pełna charakteru, z wiankiem kwiatów na głowie i papierosem, z którego unosi się dym. Kreska jest wyrazista, a kontury mocno zaznaczone, co dodaje pewnego humoru i cartoonowego stylu. Obraz ma w sobie coś nieskrępowanego, jakby starał się przekazać: "hej, cieszmy się życiem!". 

Obraz namalowany olejami na płycie 21/29 cm, sygnowany z przodu. Jest to moja autorska kompozycja. Świetnie może być eksponowany w nowoczesnych wnętrzach o stonowanej kolorystyce. Swoimi barwami może rozjaśnić takie wnętrza, w oświetleniu dziennym, jak i sztucznym. Idealny na prezent

Technika malarska jest dynamiczna, z widocznymi pociągnięciami pędzla, co dodaje tekstury i głębi. Obcowanie z dziełem może wywołać uśmiech, ale też chwilę refleksji nad tym, jak szybko upływa czas i jak wiele mamy sposobów, żeby się nim bawić. Dzieciak by powiedział, że pani wygląda jak ta aktorka z bajki o czarownicach! Kot towarzyszący kobiecie z zawadiackim uśmiechem to small reminder, że w życiu warto mieć kogoś blisko. Całość emanuje pewnym nonszalanckim luzem. Mówiąc krótko: obraz skłania do uśmiechu i na chwilę przenosi nas w magiczny świat pełen kolorów i pozytywnej energii.

"babcia z fajką" - obraz jest dziełem z 2024 roku I charakteryzuje się wymiarem 21x29 cm. Autorem jest Marlena Kuć.

Dzieło zostało wykonane w technice olej. Jest to medium składające się z barwnego pigmentu oraz oleju lnianego, charakteryzujące się długim czasem schnięcia, wyrazistymi kolorami oraz świetlistą powierzchnią. Istnieje wiele sposobów nakładania farby olejnej na podobrazie: można robić to impastowo, a więc grubymi warstwami czy też laserunkowo, wydobywając konkretny ton niższych warstw obrazu. Pierwszym sposobem posługiwali się w swojej twórczości Rogier van der Weyden i Jan Vermeer; technika alla prima była z kolei charakterystyczna dla Petera Paul Rubensa czy Antonego van Dycka, którzy przed przystąpieniem do malowania jedynie zaznaczali schemat kompozycji pędzlem na płótnie. Farby olejne były dominującą techniką artystyczną do połowy XX wieku, kiedy na rynku pojawiły się farby akrylowe – szybkoschnące i łatwe w użytkowaniu.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże płyta.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu ekspresjonizm. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu.

Przewodnie tematy pracy to: portret, zwierzę. Portret, który tworzono już się w antyku jako formę upamiętnienia wizerunku przodków (w rzeźbie i malarstwie, np. Na portretach z Fajum). Po długim czasie, jako samodzielna forma dotycząca indywidualnych osób świeckich, pojawił się dopiero w okresie quattrocenta na ziemiach włoskich. Jest to jeden z najchętniej podejmowanych wątków w sztukach plastycznych, ukazujących przedstawicieli królestwa zwierząt w różnych konwencjach i stylach.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory żółty, fioletowy. Dzięki żółtej barwie praca subtelnie rozjaśni Wasze wnętrza bez drastycznej zmiany w kolorystyce całej przestrzeni. Fioletowy, który jest bez wątpienia bardziej dojrzałym wydaniem różu, dobrze wyglądającym w połączeniu z białym, szarym, beżowym oraz kremowym wnętrzem.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako radość, żywiołowość. Wbrew temu, co można sądzić, wywołanie radości u odbiorcy jest jednym z najtrudniejszych wyzwań artystycznych. Żywiołowość, którą osiąga się poprzez wibrującą kolorystykę oraz emocjonalne tematy malarskie i rzeźbiarskie.