cytrynowa babcia, 2024

Obraz namalowany olejami na płycie 21/29 cm, sygnowany z przodu. Jest to moja autorska kompozycja. Świetnie może być eksponowany w nowoczesnych wnętrzach o stonowanej kolorystyce. Swoimi barwami może rozjaśnić takie wnętrza, w oświetleniu dziennym, jak i sztucznym. Idealny na prezent

Obraz jest niesamowicie barwny, pełen żywych kolorów, które od razu przyciągają wzrok. Pomarańczowe tło ożywia postać, która nosi jaskrawo żółty płaszcz, niebiesko-zielony kapelusz i pasiasty szalik. Ręcznie malowane pociągnięcia pędzla dodają obrazowi faktury, co sprawia, że wydaje się on niemalże trójwymiarowy. Wzory są nieco prymitywne, co nadaje pracy dziecinny, beztroski charakter. Postać trzyma na smyczy żółtego kota o szerokim, zadowolonym pyszczku. Dzieło to emanuje radością i humorem, sprawiając, że czujesz się, jakbyś właśnie zobaczył coś wesołego i nieoczekiwanego.

Styl artysty można określić jako ekspresyjny, niemal fowistyczny, z odważnym użyciem koloru. Technika jest dość gruba, co wpływa na żywość całej kompozycji. Patrząc na ten obraz, można poczuć się, jakby było się częścią małej przygody w kolorowym świecie. Kot wygląda, jakby miał powiedzieć Miau, ale fajnie! Nastrojowi towarzyszy pewna lekkość ducha, jakby artysta chciał nam przypomnieć, że życie potrafi być proste i wesołe. Ten obraz zdecydowanie zmienia perspektywę i wywołuje uśmiech na twarzy. Its simply joyful!

"cytrynowa babcia" to obraz o wymiarach 21x29 cm z 2024 roku. Autorem pracy jest Marlena Kuć.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę olej. Jest to rodzaj farb malarskich, których składnikami są olej lniany oraz pigment. Technika własnoręcznego przygotowania farb oraz malowania nimi wymaga wiedzy, cierpliwości (obrazy olejne dość długo schną) oraz ćwiczeń; efekt, jaki dzięki nim uzyskany, jest wart tego wysiłku ze względu na dobrą trwałość obrazu oraz świetlistość kolorów. Farby olejne mają długą historię, która w przypadku Europy sięga XV wieku. Pierwszymi artystami, którzy zaczęli posługiwać się olejami na desce byli artyści flamandzcy i holenderscy, tacy jak Jan van Eyck oraz Rogier van der Weyden, którzy posługiwali się techniką laserunkową (nakładali półprzezroczyste, cienkie warstwy olejne na monochromatyczną podmalówkę, wzmacniając niektóre tony). W XVII wieku modna była technika alla prima, malowania „od razu”, często mieszając farby olejne na płótnie, nakładane impastowo. Zwolennikami takiego wariantu byli Peter Paul Rubens czy Diego Velazquez.

Podłożem tej pracy jest płyta.

Artysta wykonał obraz w stylu ekspresjonizm. Najważniejszymi przedstawicielami ekspresjonizmu w Polsce byli graficy skupieni wokół grupy artystycznej BUNT, a więc Stanisław Kubicki, Stefan Szmaj, Władysław Skotarek czy Jan Jerzy Wroniecki.

Tematyka pracy to portret. Portret jest najpopularniejszą formą upamiętnienia wizerunku już od czasu antyku. Zarówno w rzeźbie, fotografii jak i w malarstwie czy rysunku. Jako samodzielna forma pojawił się w okresie quattrocenta we Włoszech.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor wielokolorowy. Dzięki zabiegowi artystycznemu mieszanej kolorystyki z łatwością dopasujemy dzieło do wnętrza o takiej kolorystyce, która występuje choć w jednym fragmencie obrazu czy rzeźby.

Klimat obrazu opisać mozna jako: radość, żywiołowość. Radość można osiagnąć poprzez kolory kojarzące się z przyrodą - np. Zielenią czy błękitami. Stan ten wzmacniany jest przez wizualne bodźce, które oddziaływują na nasz wzrok żywymi, energetycznymi kolorami.