kwiaty w wazonie, 2024

 Obraz namalowany olejami na płycie o wymiarach: a4, 21/29,7 cm. Świetnie może być eksponowany w nowoczesnych wnętrzach o stonowanej kolorystyce. Swoimi barwami może rozjaśnić takie wnętrza, w oświetleniu dziennym, jak i sztucznym. 

Edycja limitowana
Zapraszam do mojej galerii

"kwiaty w wazonie" - obraz jest dziełem z 2024 roku I charakteryzuje się wymiarem 21x29 cm. Autorem jest Marlena Kuć.

Dzieło zostało wykonane w technice olej. Jest to rodzaj farb malarskich, których składnikami są olej lniany oraz pigment. Technika własnoręcznego przygotowania farb oraz malowania nimi wymaga wiedzy, cierpliwości (obrazy olejne dość długo schną) oraz ćwiczeń; efekt, jaki dzięki nim uzyskany, jest wart tego wysiłku ze względu na dobrą trwałość obrazu oraz świetlistość kolorów. Farby olejne mają długą historię, która w przypadku Europy sięga XV wieku. Pierwszymi artystami, którzy zaczęli posługiwać się olejami na desce byli artyści flamandzcy i holenderscy, tacy jak Jan van Eyck oraz Rogier van der Weyden, którzy posługiwali się techniką laserunkową (nakładali półprzezroczyste, cienkie warstwy olejne na monochromatyczną podmalówkę, wzmacniając niektóre tony). W XVII wieku modna była technika alla prima, malowania „od razu”, często mieszając farby olejne na płótnie, nakładane impastowo. Zwolennikami takiego wariantu byli Peter Paul Rubens czy Diego Velazquez.

Podłożem tej pracy jest płyta.

Artysta wykonał obraz w stylach: ekspresjonizm, inne. Najważniejszymi przedstawicielami ekspresjonizmu w Polsce byli graficy skupieni wokół grupy artystycznej BUNT, a więc Stanisław Kubicki, Stefan Szmaj, Władysław Skotarek czy Jan Jerzy Wroniecki.

Przewodni temat pracy to kwiaty. Są to wizualne formy przedstawiające "nieprzedstawieniowe" aspekty rzeczywistości - myśli, idee, symbole. Abstrakcje często wykorzystują podświadomość odbiorcy w odbiorze dzieła sztuki, pozbawiając go możliwości tradycyjnej interpretacji kompozycji malarskiej i rzeźbiarskiej.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory żółty, niebieski. Żółty, który posiada różne oblicza zależne od odcienia barwy. Żółcienie poprawiają Nastroj odbiorcy i rozświetlają przestrzeń, w której są eksponowane bądź też wprowadzają atmosferę spokoju i odprężenia. Niebieski, który dominował w twórczości Picassa w latach 1901-1904, dlatego też ten etap artystyczny nazywa się „Okresem błękitnym”.

Klimat obrazu opisać mozna jako: radość, żywiołowość. Wbrew temu, co można sądzić, wywołanie radości u odbiorcy jest jednym z najtrudniejszych wyzwań artystycznych. Żywiołowość mogą wywoływać dzieła sztuki o wibrujących barwach i dynamicznych liniach.