rewolucjonista, 2024

Obraz namalowany olejami na płycie 21/29 cm, sygnowany z przodu. Jest to moja autorska kompozycja. Świetnie może być eksponowany w nowoczesnych wnętrzach o stonowanej kolorystyce. Swoimi barwami może rozjaśnić takie wnętrza, w oświetleniu dziennym, jak i sztucznym. Idealny na prezent

Na obrazie dominuje intensywna czerwień, która przyciąga wzrok jak magnes. Postać młodego mężczyzny, ubrana w niebieskie i zielonkawe odcienie, trzyma w ręku rewolwer, jakby przygotowywała się do walki. Emocje zawarte w jego twarzy są skomplikowane, łączą w sobie determinację i zadumę. Styl artystyczny, przypominający trochę postimpresjonizm, pełen energicznych pociągnięć pędzla, ożywia całą scenę. Literówki i słowa rozrzucone na powierzchni przypominają graffiti, dodając nieco surowości i chaosu. Całość jest dynamiczna, niemalże krzycząca energią. Patrząc na obraz, można poczuć ducha rewolucji i młodzieńczego buntu, skłaniającego do refleksji nad walką o ideały. Trochę jak w bajce, gdzie bohater walczy o swój świat. Klimat jest pełen napięcia, jakiś taki rebelious, niemalże namacalny. To dzieło unosi się na granicy między sztuką a manifestem, a w mojej głowie pojawia się myśl: Boże, jakie to żywe!

Edycja limitowana
Zapraszam do mojej galerii

"rewolucjonista" to obraz o wymiarach 21x29 cm z 2024 roku. Autorem pracy jest Marlena Kuć.

Praca wykonana została w technice olej. Jest to medium składające się z barwnego pigmentu oraz oleju lnianego, charakteryzujące się długim czasem schnięcia, wyrazistymi kolorami oraz świetlistą powierzchnią. Istnieje wiele sposobów nakładania farby olejnej na podobrazie: można robić to impastowo, a więc grubymi warstwami czy też laserunkowo, wydobywając konkretny ton niższych warstw obrazu. Pierwszym sposobem posługiwali się w swojej twórczości Rogier van der Weyden i Jan Vermeer; technika alla prima była z kolei charakterystyczna dla Petera Paul Rubensa czy Antonego van Dycka, którzy przed przystąpieniem do malowania jedynie zaznaczali schemat kompozycji pędzlem na płótnie. Farby olejne były dominującą techniką artystyczną do połowy XX wieku, kiedy na rynku pojawiły się farby akrylowe – szybkoschnące i łatwe w użytkowaniu.

Praca wykonana jest w oparciu o płyta.

Artysta wykonał obraz w stylu ekspresjonizm. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu.

Przewodni temat pracy to portret, który tworzono już się w antyku jako formę upamiętnienia wizerunku przodków (w rzeźbie i malarstwie, np. Na portretach z Fajum). Po długim czasie, jako samodzielna forma dotycząca indywidualnych osób świeckich, pojawił się dopiero w okresie quattrocenta na ziemiach włoskich.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory czerwony, niebieski. Czerwony, który w zależności od kontekstu, kojarzy się z ogniem, krwią, miłością, strachem, śmiercią. Prawdopodobnie jest to najbardziej wieloznaczna barwa w całej kulturze wizualnej. Niebieski, który nadaje onirycznego charakteru dziełom sztuki, co tłumaczy częste jego występowanie w pracach surrealistów, np. U Salvadora Dali i Rene Magritte’a.

Nastroj pracy charakteryzują pasja, żywiołowość. Pasja, którą można osiągnąć dzięki motywom miłości, przyjemności, pożądania, lub – z drugiej strony – agresji, złości i wzburzenia uczuciowego. Żywiołowość, którą osiąga się poprzez wibrującą kolorystykę oraz emocjonalne tematy malarskie i rzeźbiarskie.