starsi panowie dwaj, 2024

Obraz namalowany olejami na płycie 21/29 cm, sygnowany z przodu. Jest to moja autorska kompozycja. Świetnie może być eksponowany w nowoczesnych wnętrzach o stonowanej kolorystyce. Swoimi barwami może rozjaśnić takie wnętrza, w oświetleniu dziennym, jak i sztucznym. Idealny na prezent

Obraz to prawdziwa feeria barw. Widzimy dwie postacie w kolorowych, abstrakcyjnych strojach. Dominują żywe różowe i niebieskie tony, przeplatane żółtymi i czerwonymi akcentami, co dodaje całości energii. Tło jest spokojne, w odcieniach turkusu, co pozwala skupić wzrok na głównych bohaterach. Ich białe włosy są jak fale morskie, które kołyszą się na wietrze. Kompozycja jest dynamiczna, bo postacie stoją blisko siebie, tworząc silną więź. 

Atmosfera jest nieco surrealistyczna, ale jednocześnie pełna radości. Styl malarski przypomina ekspresjonizm, z wyraźnymi pociągnięciami pędzla i odważnymi kolorami. Technika impasto nadaje obrazowi tekstury, dzięki czemu wydaje się niemal trójwymiarowy. To prawdziwy eye-catcher, który przyciąga wzrok i nie pozwala się nudzić. 

Obraz wywołuje uczucie ciepła i spontaniczności. Może sugerować wolność ducha i zachętę do wyrażania siebie bez ograniczeń. Można się poczuć jak dziecko, malując swoje marzenia na płótnie. “Wow, tyle kolorów jak w tęczy!” – tak pomyślałoby dziecko. Personalnie, ten obraz to prawdziwy powiew świeżości. Look, to przypomina nam, że życie jest pełne niespodzianek i warto je celebrować.

Obraz o tytule "starsi panowie dwaj" to praca z 2024 roku o wymiarach 21x29 cm. Jej autorem jest Marlena Kuć.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę olej. Jest to medium składające się z barwnego pigmentu oraz oleju lnianego, charakteryzujące się długim czasem schnięcia, wyrazistymi kolorami oraz świetlistą powierzchnią. Istnieje wiele sposobów nakładania farby olejnej na podobrazie: można robić to impastowo, a więc grubymi warstwami czy też laserunkowo, wydobywając konkretny ton niższych warstw obrazu. Pierwszym sposobem posługiwali się w swojej twórczości Rogier van der Weyden i Jan Vermeer; technika alla prima była z kolei charakterystyczna dla Petera Paul Rubensa czy Antonego van Dycka, którzy przed przystąpieniem do malowania jedynie zaznaczali schemat kompozycji pędzlem na płótnie. Farby olejne były dominującą techniką artystyczną do połowy XX wieku, kiedy na rynku pojawiły się farby akrylowe – szybkoschnące i łatwe w użytkowaniu.

Praca wykonana jest w oparciu o płyta.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu ekspresjonizm. Ekspresjonizm to kierunek w sztuce, który pojawił się w końcu XIX wieku w Europie, który charakteryzują mocne, przerysowane kompozycje, twarde linie, zniekształcenie świata przedstawionego, zaburzenie proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie kolorów nietypowych dla rzeczywistości.

Przewodnie tematy pracy to: człowiek, fantastyka, portret. Jest to temat pojawiający się w sztuce nieprzerwanie od czasów pierwszych rysunków na ścianach jaskiń. Sylwetki ludzkie pojawiały się w różnych kontekstach: od estetycznych po polityczno-społeczne i propagandowe. Fanstatyka pojawia się w sztuce całego świata, będąc odpowiedzią na ludzką potrzebę tworzenia wyimaginowanych światów i sytuacji, działających zgodnie z prawem logiki stworzonych w wyobraźni ich twórców. Jest to jeden z najtrudniejszych tematów plastycznych, wymagających nie tylko umiejętności artystycznych, ale w przypadku jego niefiguratywnego wydania - wiedzy psychologicznej i dużej wrażliwości w stosunku do modela.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor wielokolorowy. Dzięki zabiegowi artystycznemu mieszanej kolorystyki z łatwością dopasujemy dzieło do wnętrza o takiej kolorystyce, która występuje choć w jednym fragmencie obrazu czy rzeźby.

Nastroj pracy charakteryzują pasja, radość, żywiołowość. Wywołują ją tematy dotyczące miłości i erotyki, zaś wśród kolorów pełnych pasji na pewno znajdą się czerwienie i róż. To pozytywne uczucie tworzy się pod wpływem oglądania kompozycji przedstawiających zabawne lub przyjemne chwile oraz szeroką paletę barwną, w której dominują zielenie, żółcienie, błękity, czerwienie. Prace o dynamicznych kompozycjach, poruszające wątki związane ze skrajnymi stanami emocjonalnymi tworzą atmosferę żywiołowości.