Martwa natura z cyklamenem, 2016

"Martwa natura z cyklamenem" to obraz o wymiarach 70x50 cm z 2016 roku. Autorem pracy jest Michał Ostaniewicz.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę olej. Jest to rodzaj farb malarskich, których składnikami są olej lniany oraz pigment. Technika własnoręcznego przygotowania farb oraz malowania nimi wymaga wiedzy, cierpliwości (obrazy olejne dość długo schną) oraz ćwiczeń; efekt, jaki dzięki nim uzyskany, jest wart tego wysiłku ze względu na dobrą trwałość obrazu oraz świetlistość kolorów. Farby olejne mają długą historię, która w przypadku Europy sięga XV wieku. Pierwszymi artystami, którzy zaczęli posługiwać się olejami na desce byli artyści flamandzcy i holenderscy, tacy jak Jan van Eyck oraz Rogier van der Weyden, którzy posługiwali się techniką laserunkową (nakładali półprzezroczyste, cienkie warstwy olejne na monochromatyczną podmalówkę, wzmacniając niektóre tony). W XVII wieku modna była technika alla prima, malowania „od razu”, często mieszając farby olejne na płótnie, nakładane impastowo. Zwolennikami takiego wariantu byli Peter Paul Rubens czy Diego Velazquez.

Praca wykonana jest w oparciu o inne.

Artysta wykonał obraz w stylach: inne, minimalizm, realizm. Eksperymenty minimalistyczne bywają określane jako protoinstalacje ze względu na fakt, iż proponowały nowe podejście do związku przedmiotu z przestrzenią dzieła, stając się jej nierozerwalną częścią. Jest to kierunek obecny w sztuce od XVII wieku, zaś od lat 70-tych powraca jako hiperrealizm, czyli niezwykle szczegółowe oddanie rzeczywistych form wizualnych.

Tematem tej pracy są inne, kwiaty, martwa natura. Kwiaty, które jako pełnoprawny motyw pojawiły się w sztuce flamandzkiej i holenderskiej u schyłku XVI wieku. Malował je między innymi Jan Brueghel starszy, Jan Davidszoon de Heem oraz Ambrosius Bosschaert. Kwiaty były również jednym z tematów wybieranych przez malarzy akademickich w kolejnych wiekach. Martwa natura, która pojawiła się w sztuce już w starożytności. Mistrzami martwej natury byli holenderscy malarze XVII wieku, malujący ją w niezliczonych egzemplarzach. Martwe natury chętnie kupowane były przez mieszczaństwo z Haarlemu oraz Delft, w XVII wieku zostały docenione przez kolekcjonerów „stylu holenderskiego”, w tym króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor czerwony. Kolor czerowny należy wprowadzać do przestrzeni wymagających dynamicznego motywu wizualnego.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako inne, pasja. Wywołują ją tematy dotyczące miłości i erotyki, zaś wśród kolorów pełnych pasji na pewno znajdą się czerwienie i róż.