Dla Franciszka B., 2012

Praca z cyklu " Sen stolarza".

"Dla Franciszka B. " to obraz o wymiarach 50x50 cm z 2012 roku. Autorem pracy jest Paweł Janusz Wątroba.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: akryl, kolaż. Farba akrylowa to farba, do produkcji której wykorzystuje się żywice poliakrylowe z cząsteczkami pigmentów. Początkowo, zwłaszcza w latach 50-tych w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, wykorzystywano je w budownictwie do malowania elewacji budynków narażonych na morski klimat. Wkrótce zaczęły być stosowane również jako medium malarskie. Są łatwe w użyciu, szybkoschnące, zachowują żywe kolory przez długi czas; ponadto mogą być stosowane na różnych podłożach – płótnach, drewnie, płycie metalowej, szkle, papierze, kartonie. Akryle nie wymagają znajomości skomplikowanych technik, jak bywa to w przypadku farb olejnych, dlatego też stanowią doskonały wybór dla miłośników sztuki, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z malarstwem. Technika ta pozwala na nakładanie zarówno grubych warstw farby, jak i cienkich, laserunkowych. W zależności od stopnia rozcieńczenia farby wodą, akryle mogą występować w postaci żelu w tubce, sprayu, płynu. Są najpopularniejszym rodzajem farby malarskiej, stosowanej między innymi przez Davida Hockneya, Jeana-Michela Basquiata, Andy’ego Warhola, Edwarda Dwurnika, Tadeusza Dominika czy Jana Dobkowskiego. Jest to metoda artystyczna, której nazwa w języku francuskim oznacza „sklejanie”. Termin „coller” wymyślili twórcy związani z nurtem kubizmu – Pablo Picasso oraz Georges Braque – jednak pierwsze kolaże wykonywali starożytni artyści chińscy. Kolaż jest wieloelementową kompozycją na płótnie lub papierze, którą mocuje się za pomocą kleju. Do jego tworzenia można wykorzystać dowolne elementy takie jak ścinki gazet, fotografie, tkaniny, fragmenty przedmiotów codziennego użytku, które uzupełnia się farbą olejną, akrylową lub gwaszem. Technika ta okazała się jedną z ulubionych metod artystycznych dadaistów, surrealistów, futurystów czy konstruktywistów.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże karton. Jest to wyrób papierniczy o określonej gramaturze, od 160 g/m² do 315 g/m² (w przypadku wyrobów poligraficznych, dane te obejmują zakres od 200 g/m² do 500 g/m²), szeroko wykorzystywany do druku, okładek książkowych, książek dziecięcych, pocztówek, pudełek, teczek biurowych i innych opakowań. Kartony wykorzystuje się jako podłoże malarskie oraz materiał do tworzenia rzeźb.

Artysta wykonał obraz w stylach: abstrakcja, minimalizm, surrealizm. Abstrakcja to styl odrzucający zasadę mimesis, a więc naśladownictwa natury. Intencją abstrakcjonistów nie jest odzwierciedlenie rzeczywistości w jej rzeczywistych kształtach, ale przekazywanie abstrakcyjnych pojęć i idei przy pomocy linii i oraz kolorów dzieła malarskiego. Artyści sztuki minimalnej posługiwali się ascetycznymi bryłami, kojarzącymi się z architekturą, podstawowymi kształtami oraz liniami prostymi. Surrealiści aktywnie uczestniczyli w życiu artystycznym i kulturalnym powojennej Francji, często stosując prowokacje intelektualne w stosunku do osobistości ze świata polityki.

Przewodnie tematy pracy to: abstrakcja, geometria, kwiaty, pejzaż. Kształt i kolor mają największy udział w Geometrii. Relacja między nimi często prowadzi do powstania zaskakujących motywów. Prace Pieta Mondriana, znanego jako najpopularniejszego autor kompozycji wykorzystujących geometrię, szybko przeniknęły do wzornictwa dekoracyjnego a nierzadko również przemysłowego. Kwiaty występowały w sztuce antyku i średniowiecza jako element dekoracyjny kompozycji, natomiast od XVII wieku były portretowane przez artystów jako wyzwanie kolorystyczne. Pejzaż o znaczeniu symbolicznym i nastrojowym pojawił się po raz pierwszy u tajemniczego artysty włoskiego renesansu zwanym Giogrione, w XIX wieku był chętnie podejmowany przez impresjonistów, a później postimpresjonistów i fowistów.

"Dla Franciszka B. " wyróżnia się paletą kolorów wśród których występuje wielokolorowy. Welobarwne dzieła sztuki warto dopasować do wnętrza tak, by choć jeden kolorystyczny element kompozycji znalazł odzwierciedlenie w elemencie wystroju poza ramami obrazu.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako pasja. W przypadku pasji, artyści najczęściej stosują ciepłą kolorystykę zdominowaną przez czerwień lub wybierają tematy związane ze sferą uczuciową człowieka.