HRUBE, 2021

Obraz powstał podczas pleneru malarskiego w Hrubieszowie w 2021 roku.
Inspiracją dla obrazów były kadry napotkane podczas wieczornego spaceru. Chciałem odzwierciedlić emocje i emocje, które towarzyszyły mi w tamtym momencie.

"HRUBE" - obraz jest dziełem z 2021 roku I charakteryzuje się wymiarem 80x100 cm. Autorem jest Piotr Przybyła.

Dzieło zostało wykonane w technikach: akryl, olej, spray. Jest to rodzaj farby opatentowany w Niemczech w 1934 roku, początkowo wykorzystywany w przemyśle i do prac remontowych (malowano nią elewacje budowli w morskim klimacie); jako medium artystyczne rozpowszechnił się od lat 50-tych XX wieku i szybko zyskały popularność ze względu na łatwość operowania nimi, niską cenę, szybki czas schnięcia oraz żywe kolory. Akryle można stosować na dowolnym podłożu – drewnie, metalu, płótnie, papierze, kartonie, szkle. Nie jest to medium wymagające wiedzy i praktyki w takim stopniu, jak ma to w przypadku farb olejnych, dlatego farby akrylowe poleca się początkującym adeptom sztuk pięknych. Akryle pozwalają na nakładanie warstw cienkich, laserunkowych, jak i impastowych. Mogą występować jako płyn lub żel w tubkach. Można spotkać je w twórczości artystycznej Andy’ego Warhole’a, Tadeusza Dominika, Basquiata czy Edwarda Dwurnika. Farba olejna to rodzaj farby powstała w wyniku zmieszania pigmentu z olejem roślinnym, często lnianym. Jest to wolnoschnąca technika wymagająca wiedzy, doświadczenia i praktyki. Farby olejne po raz pierwszy pojawiły się w starożytności na Dalekim Wschodzie, ale w Europie rozpowszechniły się w XV wieku, najwcześniej najprawdopodobniej we Flandrii. Szybko zyskały popularność ze względu na różnorodne efekty, które mogły być dzięki nim uzyskane – przede wszystkim świetlistość oraz wyrazistość kolorów. Farba olejna może być kładziona impastami, a więc grubymi warstwami, oraz laserunkowo. Laserunki to półprzezroczyste warstwy farby powstałe w wyniku rozcieńczenia ich dużą ilością odpowiedniego rozpuszczalnika, dzięki którym artysta może zmienić lub wydobyć odpowiedni ton niższych warstw obrazu. Ten klasyczny sposób nakładania cienkich warstw farby olejnej, spotykamy u flamandzkich oraz holenderskich artystów, takich jak Jan van Eyck, Rogier van der Weyden, Jan Vermeer czy Cornelis Gijsbrechts. Inną techniką jest alla prima, a więc nakładanie grubej warstwy farby swobodnym gestem malarskim, czasem bez szkicu przygotowawczego na płótnie, a czasem bazując jedynie na schematycznej kompozycji zaznaczonej pędzlem na podobraziu. Techniką alla prima posługiwał się Peter Paul Rubens oraz Anton van Dyck. Popularność farb olejnych spadła po połowie XX wieku, kiedy wielu artystów zwróciło się ku farbom akrylowym. Jest to technika wykorzystująca farby w sprayu, a więc pigmenty wraz z gazem nośnym, które znajdują się w pojemniku pod dużym ciśnieniem. Spray jest klasycznym medium stosowanym w nurcie street artu do tworzenia graffiti oraz murali. Przeznaczony jest do malowania „z ręki” oraz z wykorzystaniem wcześniej przygotowanych szablonów, które artysta przykłada do płaskiej powierzchni, a następnie rozpyla farbę. Jako metoda szybka i dość łatwa, spray stał się narzędziem twórców utożsamianych ze sztuką ulicy do wyrażania treści społecznych, politycznych i kulturowych. Z drugiej strony, bywa kojarzony z wandalizmem, ponieważ jest łatwą i tanią metodą na wyrażenie własnych myśli przed szeroką publicznością w sposób znany już ze starożytnych miast rzymskich. Farby w sprayu wykorzystywane są jako dopełnienie malarskich kompozycji powstających na płótnie, najczęściej przy udziale farb akrylowych. Przykładami artystów posługujących się medium sprayu są Basquiat, Fernando Carlo, Richard „Richie” Mirando oraz Sane Smith. Bez wątpienia najsłynniejszym przedstawicielem sztuki ulicy malowanej sprayem jest Banksy, artysta o nieustalonej tożsamości, który zostawia swoje prace na murach całego świata. Prace Banksy’ego charakteryzują się kąśliwym humorem, a niekiedy wręcz sarkazmem w komentowaniu aktualnych zjawisk politycznych i kulturalnych. To właśnie dzięki szablonom i farbom w sprayu Banksy pozostaje szybki i niemożliwy do namierzenia przez historyczno-sztucznych szpiegów.

Podłożem tej pracy jest płótno. Jest to rodzaj tkaniny o splocie płóciennym, które charakteryzuje się szerokim zastosowaniem. W przypadku warsztatu artystycznego, płótno występuje w charakterze podobrazia: może zostać rozpięte na listwach drewnianych, tworząc blejtram, lub zostać umieszczone na desce. Kompozycję malarską umieszcza się na płótnie uprzednio zagruntowanym.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu inne.

Przewodnie tematy pracy to: architektura, pejzaż. Architektura ukazuje zwykle krajobraz miejski, skupiając się na malarskim odzwierciedleniu tektoniki budynków. W przeszłości pejzaż był jednym z głównych motywów prac w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście a jego potencjał został odkryty przez niemieckich romantyków, których prace odzwierciedlały marzenia i niepokoje człowieka.

"HRUBE" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: brązowy, pomarańczowy, żółty. Jeżeli poszukujemy dzieła sztuki, które wizualnie dopasuje się do jasnego, kremowego wnętrza, barwa brązowa z pewnością okaże się strzałem w dziesiątkę. Pomarańczowy, który jest ogromnie ceniony przez artystów z powodu przyciągania wzroku widza oraz swojego dwoistego charakteru: z jednej strony występuje w przyrodzie, z drugiej posiada dekoracyjną, syntetyczną energię. Dzięki żółtej barwie praca subtelnie rozjaśni Wasze wnętrza bez drastycznej zmiany w kolorystyce całej przestrzeni.

Nastroj pracy charakteryzują pasja, spokój, żywiołowość. Z nastrojem tym kojarzą się ciepłe kolory, takie jak czerwienie i pomarańcze oraz tematy związane z uczuciami i zmysłowością. Spokój można osiągnąć dzięki dziełom sztuki o kompozycji statycznej i kolorom, które nie rozpraszają naszego wzroku. Sztuka pełna żywiołowości powinna znaleźć się w przestrzeni biurowej, ponieważ pozytywnie wpływa na kreatywność pracowników oraz dodaje energii.