Zdarzenia, 2022

Zdarzenia to zwrócenie uwagi na problem mówiący o wolności kobiet oraz decyzyjności o własnym ciele.

Mucha jako symbol ostatnich wydarzeń, irytującego intruza, który wkracza
w kobiecą cielesność, zwiastując zawsze coś negatywnego. Stając się towarzyszem, zakłóca nasze myśli, doprowadzając często do szaleństwa.

W efekcie kradnąc i rabując przestrzeń, którą zaczyna władać. Zdają się nie dać oswoić, traktując naszą przestrzeń jako swój własny dom. Przedstawienie wtargnięcia i ingerencji, nie tylko
w cielesność, portret kobiety, także
w prywatną przestrzeń: lapidarnie zaznaczoną perspektywa wnętrza, fragment łóżka, lampka nad naszym biurkiem - elementy, które równie intensywnie ukazują i świadczą o naszej prywatności.

Obca, gęsta materia, pogłębiająca uczucie osaczenia, wokół niewinności
i delikatności spojrzenia. Kontrast staje się formą, intensywnie budującą i niszczącą, jednocześnie tworzącą narracje obrazu.

Może to być niejednoznaczna wypowiedz malarska będąca oknem, które jest otworem, otwarciem wewnętrznego na zewnętrzne, wypełnionego na niewypełnione. Ukazując to co jest poza obrazem, abstrakcyjne i konkretne zarazem. Abstrakcyjne jak nasze myśli
i odczucia wyrywające się ze świata realnego. Konkretne jak prowokujące, wyprowadzające często z równowagi zdarzenia.

"Zdarzenia" - obraz jest dziełem z 2022 roku I charakteryzuje się wymiarem 30x40 cm. Autorem jest Piotr Trusik.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: kolaż, olej. Jest to technika artystyczna, której nazwa pochodzi od francuskiego terminu coller, oznaczającego sklejanie. Polega ona na tworzeniu kompozycji z różnorodnych i różnobarwnych materiałów pozyskiwanych głównie z przedmiotów wykonanych przemysłowo, takich jak ścinki gazet, tkaniny, fotografie, które łączy się ze sobą na płótnie lub papierze przy pomocy kleju oraz uzupełnia farbami olejnymi i akrylowymi czy gwaszem. Nazwę techniki wymyślili na początku XX wieku artyści związani z kubizmem – Georges Braque i Pablo Picasso, ale samo działanie artystyczne stosowano już w starożytnych Chinach. Kolaż zyskał popularność wśród surrealistów, dadaistów, konstruktywistów i futurystów. Jest to rodzaj farb malarskich, których składnikami są olej lniany oraz pigment. Technika własnoręcznego przygotowania farb oraz malowania nimi wymaga wiedzy, cierpliwości (obrazy olejne dość długo schną) oraz ćwiczeń; efekt, jaki dzięki nim uzyskany, jest wart tego wysiłku ze względu na dobrą trwałość obrazu oraz świetlistość kolorów. Farby olejne mają długą historię, która w przypadku Europy sięga XV wieku. Pierwszymi artystami, którzy zaczęli posługiwać się olejami na desce byli artyści flamandzcy i holenderscy, tacy jak Jan van Eyck oraz Rogier van der Weyden, którzy posługiwali się techniką laserunkową (nakładali półprzezroczyste, cienkie warstwy olejne na monochromatyczną podmalówkę, wzmacniając niektóre tony). W XVII wieku modna była technika alla prima, malowania „od razu”, często mieszając farby olejne na płótnie, nakładane impastowo. Zwolennikami takiego wariantu byli Peter Paul Rubens czy Diego Velazquez.

Podłożem tej pracy jest płótno. Jest to tkanina o splocie płóciennym, posiadająca wielorakie zastosowanie. Płótno wykorzystywane jest jako podobrazie malarskie: najpopularniejszymi rodzajami są te wykonane z włókien bawełnianych lub lnianych. Płótno malarskie bywa mocowane na krosnach (drewnianych listwach), tworząc blejtram lub umieszczane na desce drewnianej przy pomocy odpowiedniego kleju. Płótno jest w następnej kolejności gruntowane oraz pokrywane farbą.

Artysta wykonał obraz w stylach: abstrakcja, ekspresjonizm, realizm. Abstrakcja to styl odrzucający odzwierciedlenie rzeczywistości I w zamian przekazanie jej w postaci abstrakcyjnych pojęć i idei, miedzy innymi przy pomocy kolorów, kształtów I linii. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu. Jest to kierunek obecny w sztuce od XVII wieku, zaś od lat 70-tych powraca jako hiperrealizm, czyli niezwykle szczegółowe oddanie rzeczywistych form wizualnych.

Tematem tej pracy jest portret. Portret jest najpopularniejszą formą upamiętnienia wizerunku już od czasu antyku. Zarówno w rzeźbie, fotografii jak i w malarstwie czy rysunku. Jako samodzielna forma pojawił się w okresie quattrocenta we Włoszech.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory biały, beż, czerwony, zielony, inne. Kolor ten stanowi uniwersalny element, który nada naszemu wnętrzu minimalistycznego charakteru. Beż to dobre rozwiązanie dla rustykalnych, drewnianych wnętrz. Kolor czerowny należy wprowadzać do przestrzeni wymagających dynamicznego motywu wizualnego. Zieleń zbliża nas do natury, dlatego jeśli jesteśmy zmęczeni miejskim krajobrazem, zaprośmy zielone dzieło sztuki do naszego domu.

Nastroj pracy charakteryzują melancholia, niepokój, żywiołowość, inne. Melancholia, która była szczególnie popularna w malarstwie końca XIX wieku, kiedy nasiliły się tendencje dekadenckie oraz katastroficzne. Niepokój można osiągnąć poprzez kompozycje o złowieszczym charakterze w zestawieniu z czerwienią, czernią i szarością. Stan ten wzmacniany jest przez wizualne bodźce, które oddziaływują na nasz wzrok żywymi, energetycznymi kolorami.