Ostatnia granica szarości , 2023

Wejdź w fascynujący świat, gdzie granice między rzeczywistościami są płynne, a tajemnice kosmosu czekają na odkrycie. “Ostatnia granica szarości” to dzieło, które przedstawia międzywymiarowego podróżnika stojącego na krawędzi dwóch światów. Po lewej stronie obrazu rozpościera się nieskończona, szara przestrzeń, na tle której widnieje intensywnie czerwona planeta, symbolizująca nieznane horyzonty i nowe możliwości. Po prawej stronie dominuje czerwona przestrzeń, pełna energii i tajemnicy.

Podróżnik, ubrany w skafander, stoi na granicy tych dwóch odmiennych rzeczywistości, gotów przekroczyć ją by odkryć, co kryje się po drugiej stronie. Ta scena jest metaforą podróży w nieznane, eksploracji nowych wymiarów i poszukiwania odpowiedzi na fundamentalne pytania o nasze miejsce we wszechświecie.

Artysta mistrzowsko oddał kontrast między spokojną szarością a dynamiczną czerwienią, tworząc kompozycję, która przyciąga wzrok i skłania do refleksji. Subtelne pociągnięcia pędzla i precyzyjne detale podkreślają zarówno surowość, jak i delikatność tego abstrakcyjnego krajobrazu. “Ostatnia granica szarości” to dzieło, które wprowadza do wnętrza element tajemnicy i inspiracji, doskonale komponując się w nowoczesnych przestrzeniach, gdzie ceni się zarówno estetykę, jak i głębokie, filozoficzne przesłania.

"Ostatnia granica szarości " - obraz jest dziełem z 2023 roku I charakteryzuje się wymiarem 80x90 cm. Autorem jest Sebastian Garyantesiewicz.

Dzieło zostało wykonane w technice akryl. Farba akrylowa to farba, do produkcji której wykorzystuje się żywice poliakrylowe z cząsteczkami pigmentów. Początkowo, zwłaszcza w latach 50-tych w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, wykorzystywano je w budownictwie do malowania elewacji budynków narażonych na morski klimat. Wkrótce zaczęły być stosowane również jako medium malarskie. Są łatwe w użyciu, szybkoschnące, zachowują żywe kolory przez długi czas; ponadto mogą być stosowane na różnych podłożach – płótnach, drewnie, płycie metalowej, szkle, papierze, kartonie. Akryle nie wymagają znajomości skomplikowanych technik, jak bywa to w przypadku farb olejnych, dlatego też stanowią doskonały wybór dla miłośników sztuki, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z malarstwem. Technika ta pozwala na nakładanie zarówno grubych warstw farby, jak i cienkich, laserunkowych. W zależności od stopnia rozcieńczenia farby wodą, akryle mogą występować w postaci żelu w tubce, sprayu, płynu. Są najpopularniejszym rodzajem farby malarskiej, stosowanej między innymi przez Davida Hockneya, Jeana-Michela Basquiata, Andy’ego Warhola, Edwarda Dwurnika, Tadeusza Dominika czy Jana Dobkowskiego.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże płótno. Jest to rodzaj tkaniny o splocie płóciennym, które charakteryzuje się szerokim zastosowaniem. W przypadku warsztatu artystycznego, płótno występuje w charakterze podobrazia: może zostać rozpięte na listwach drewnianych, tworząc blejtram, lub zostać umieszczone na desce. Kompozycję malarską umieszcza się na płótnie uprzednio zagruntowanym.

Artysta wykonał obraz w stylach: abstrakcja, minimalizm, surrealizm. Abstrakcja to styl odrzucający zasadę mimesis, a więc naśladownictwa natury. Intencją abstrakcjonistów nie jest odzwierciedlenie rzeczywistości w jej rzeczywistych kształtach, ale przekazywanie abstrakcyjnych pojęć i idei przy pomocy linii i oraz kolorów dzieła malarskiego. Minimalistycznymi obrazami są prace Marka Rothko, Kazimierza Malewicza oraz konceptualne kompozycje Zbigniewa Dłubaka i Romana Opałki. Surrealiści korzystali z szerokiego repertuaru narzędzi plastycznych: obrazów, rzeźb, pierwszych instalacji, asamblaży, fotomontaży.

Tematem tej pracy są abstrakcja, fantastyka, geometria. Fanstatyka pojawia się w sztuce całego świata, będąc odpowiedzią na ludzką potrzebę tworzenia wyimaginowanych światów i sytuacji, działających zgodnie z prawem logiki stworzonych w wyobraźni ich twórców. Geometryczne elementy chętnie wykorzystuje ludowe rzemiosło artystyczne i sztuka prymitywna, która zainspirowała tym artystów tworzących w nurcie kubizmu.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: czerwony, szary. Kolor czerowny należy wprowadzać do przestrzeni wymagających dynamicznego motywu wizualnego. Szary, który jest elegancki i zachowawczy. Pasuje do każdego typu przestrzeni: industrialnej, retro, minimalistycznej czy kolonialnej.

Klimat obrazu opisać mozna jako: melancholia, radość, spokój. Melancholia jest uczuciem wywoływanym przez wspomnienia, dlatego odczujemy ją, kiedy dzieło sztuki poruszy naszą indywidualną strunę pamięci. Radość można osiagnąć poprzez kolory kojarzące się z przyrodą - np. Zielenią czy błękitami. Spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.