Dom na łące w blasku księżyca, 2023

"Moonlit Meadowhouse", 2021/23, (fluorescent, metallic acrylic, silver leaf on linen canvas), 70x70cm, #Vasilendiuc 
(…) His artistic answer to this fundamental renewing movement at the turn of the century is very straight and ingenious, showing skilful compositional and chromatic art, recovering plastic and spiritual suggestions in sense of cosmic Qi mean. We can see the male - female antinomies at cosmic scale, as well as the vegetal genesis   which crosses the angular forms which want to master the atmosphere and build a new universe. Placing itself in an oneiric space which cannot be defined simply as figurative or non-figurative, Serge Vasilendiuc’s painting has a powerful persuasive insight. The chromatic quality is however emphasized by the special structure of disposing the surfaces of color, the texture of the brushes - sometimes organized with passion, sometimes with refinement, with a preciousness of the paint. (Alexandra Rus)

"Dom na łące w blasku księżyca" to obraz o wymiarach 70x70 cm z 2023 roku. Autorem pracy jest Serge Vasilendiuc.

Dzieło zostało wykonane w technikach: akryl, szlagmetal, technika własna. Jest to rodzaj farby opatentowany w Niemczech w 1934 roku, początkowo wykorzystywany w przemyśle i do prac remontowych (malowano nią elewacje budowli w morskim klimacie); jako medium artystyczne rozpowszechnił się od lat 50-tych XX wieku i szybko zyskały popularność ze względu na łatwość operowania nimi, niską cenę, szybki czas schnięcia oraz żywe kolory. Akryle można stosować na dowolnym podłożu – drewnie, metalu, płótnie, papierze, kartonie, szkle. Nie jest to medium wymagające wiedzy i praktyki w takim stopniu, jak ma to w przypadku farb olejnych, dlatego farby akrylowe poleca się początkującym adeptom sztuk pięknych. Akryle pozwalają na nakładanie warstw cienkich, laserunkowych, jak i impastowych. Mogą występować jako płyn lub żel w tubkach. Można spotkać je w twórczości artystycznej Andy’ego Warhole’a, Tadeusza Dominika, Basquiata czy Edwarda Dwurnika. Jest to zamiennik złota płatkowego, wykonany ze stopu różnych metali, najczęściej mosiądzu. W przeciwieństwie do złota, szlagmetal jest tańszy, grubszy oraz łatwiejszy w działaniu warsztatowym. Płatkami szlagmetalowymi można pokrywać różnorodną powierzchnię, taką jak szkło, metal, płótno czy drewno. Technika autorska, niepowtarzalna i oryginalna, zwykle mieszana, zależna od indywidualnej wizji artysty. W dużej mierze polega na eksperymentalnych działaniach samego twórcy.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Artysta wykonał obraz w stylach: abstrakcja, ekspresjonizm, hiperrealizm, surrealizm. Abstrakcja to styl odrzucający zasadę mimesis, a więc naśladownictwa natury. Intencją abstrakcjonistów nie jest odzwierciedlenie rzeczywistości w jej rzeczywistych kształtach, ale przekazywanie abstrakcyjnych pojęć i idei przy pomocy linii i oraz kolorów dzieła malarskiego. Najsłynniejszymi polskimi ekspresjonistami byli artyści należący do grupy BUNT, działającej przed II wojną światową. Najbardziej znanymi przedstawicielami tego nurtu są Richard Estes, Duane Hanson, Claudio Bravo oraz Ron Mueck. Surrealizm, który narodził sie latach 20-tych we Francji, charakteryzował się wykorzystaniem szerokiego repertuaru narzędzi plastycznych: obrazów, rzeźb, pierwszych instalacji, asamblaży, fotomontaży. W malarstwie często nawiązywali do prymitywizmu czy realizmu, poddając go deformacji.

Przewodnie tematy pracy to: architektura, fantastyka, geometria, pejzaż. Architektura ukazuje zwykle krajobraz miejski, skupiając się na malarskim odzwierciedleniu tektoniki budynków. Obejmuje ona zarówno tematykę fantasy, ukazując baśniowe, nierealne postacie, przedmioty i zdarzenia, jak również fantastykę naukową, występującą często w ramach futurystycznych wizji artysty. Geometryczne elementy chętnie wykorzystuje ludowe rzemiosło artystyczne i sztuka prymitywna, która zainspirowała tym artystów tworzących w nurcie kubizmu. Pejzaż, który w przeszłości był jednym z głównych wątków podejmowanych w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Początkowo funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście. Jego potencjał odkryli niemieccy romantycy, którzy za pośrednictwem natury odzwierciedlali marzenia i niepokoje człowieka.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory żółty, zielony, fioletowy, wielokolorowy, inne. Dzięki żółtej barwie, nasze wnętrze wyda się przyjazne i gościnneZielony, który przywołuje na myśl naturę, działa uspokajająco i wprowadza beztroską atmosferę. Z drugiej strony wibrujące odcienie zieleni pomagają zwiększyć naszą kreatywność. Fiolet to dobre rozwiązanie dla tych, którzy nie chcą zdominować przestrzeni czerwienią, a jednocześnie nie godzą się na stonowany kolor w swoim wnętrzu. Prace o mieszanej kolorystyce są najlepszym sposobem na wprowadzenie szalonego akcentu do białych, minimalistycznych przestrzeni mieszkalnych i biurowych.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako melancholia, spokój, żywiołowość. Melancholia może być wywoływana przez sztukę wykorzystującą motyw tęsknoty, zadumy nad przeszłością, rozstania czy śmierci. Spokój można osiągnąć dzięki dziełom sztuki o kompozycji statycznej i kolorom, które nie rozpraszają naszego wzroku. Żywiołowość mogą wywoływać dzieła sztuki o wibrujących barwach i dynamicznych liniach.