Drabiny szczęścia - Lawendowy, 2019

"Drabiny szczęścia - Lawendowy" - rzeźba jest dziełem z 2019 roku I charakteryzuje się wymiarem 11x26 cm. Autorem jest Anna Luteracka.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: drewno, ceramika. Jest to surowiec otrzymywany poprzez ścięcie i odpowiednią obróbkę różnych gatunków drzew. Od początku ludzkości wykorzystywany był jako materiał budowlany do tworzenia siedzib, narzędzi, mebli i sprzętów domowych, oraz do spalania go w celu uzyskania energii cieplnej. Drewno wykorzystywano do wytwórstwa środków transportu, takich jak wozy, łodzie i sanie. Obecnie jest cenionym i tanim materiałem budowlanym oraz wykończeniowym. Przez artystów wykorzystywany jest jako podłoże malarskie lub do tworzenia rzeź i reliefów. Jest to technika, która polega na zmieszaniu ze sobą gliny, kwarcu, kaolinu i tlenków pierwiastków, uformowaniu dowolnego kształtu a następnie wypaleniu go w wysokiej temperaturze w specjalnym piecu. Ceramika znana jest ludzkości od czasów paleolitu, o czym świadczą odkrycia archeologiczne. Najszlachetniejszym rodzajem ceramiki była chińska porcelana, która pojawiła się tam w VII wieku, zaś w Europie receptura ta pozostawała zagadką aż do XVIII wieku. Wcześniejsze europejskie próby ceramiczne skutkowały wynalezieniem fajansu, z którego słynęły holenderskie manufaktury. Polskimi wytwórniami ceramicznymi są Ćmielów, Włocławek, Bolesławiec, Wałbrzych, Łubań. Ceramika posiada szerokie zastosowanie: wyrabia się z niej zastawy stołowe, lichtarze, świeczniki, wazony, kafle ścienne i piecowe, reliefy i rzeźby. Artystami tworzącymi w tej technice byli Alina Szapocznikow, Igor Mitoraj, Bolesław Biegas, Stanisław Sikora.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu surrealizm. Surrealiści aktywnie uczestniczyli w życiu artystycznym i kulturalnym powojennej Francji, często stosując prowokacje intelektualne w stosunku do osobistości ze świata polityki.

Tematem tej pracy jest fantastyka, która charakteryzuje się wykorzystaniem motywów sennych, nierealnych oraz baśniowych. Może ona przyjmować formy odnoszące się literackich toposów, wizji futurystycznych czy indywidualnych fantazji autora.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: czarny, brązowy, beż. Na czarnej barwie swoje kompozycje artystyczne opierali zarówno dawni mistrzowie holenderscy czy twórcy nokturnów, jak i artyści konceptualni oraz przedstawiciele minimalizmu. Obok zieleni i błękitu, barwa brązowa ma najsilniejsze działanie terapeutyczne związane z jej częstym występowaniem w naturze. Jest to barwa idealna do spokojnych, przytulnych przestrzeni, w których nie chcemy wprowadzać żywiołowego elementu.

Klimat rzeźby opisać mozna jako radość. Radość można osiagnąć poprzez kolory kojarzące się z przyrodą - np. Zielenią czy błękitami.