Ikar Trzeci, 2019

"Ikar Trzeci" - rzeźba jest dziełem z 2019 roku I charakteryzuje się wymiarem 10x37 cm. Autorem jest Arek Szwed.

Dzieło zostało wykonane w technice ceramika. Jest to jedna z najstarszych metod artystycznych w historii ludzkiej cywilizacji, znana już w paleolicie. Polega ona na stworzeniu masy z gliny, kwarcu, kaolinitu, tlenków różnych pierwiastków oraz innych składników w celu ulepienia specyficznego kształtu, który następnie zostaje wypalony w wysokiej temperaturze. W zależności od preferencji artysty, ceramika może być malowana oraz szkliwiona (wymaga to wielokrotnego wypalania w piecu). Specyficznym rodzajem ceramiki o białym kolorze i delikatnej, przezroczystej strukturze była porcelana, której receptura pozostawała tajemnicą w Europie aż do XVIII wieku (w Chinach znana od VII wieku). Innym, mniej szlachetnym rodzajem ceramiki jest fajans, który w swym składzie zawiera nieoczyszczony kaolin. Najpopularniejszym zagłębiem fajansowym w Europie było Delft. Z ceramiki powstają rzeźby, obrazy, zastawy stołowe, naczynia, wazony, świeczniki, kafle piecowe, kafle ścienne, talerze dekoracyjne. Wśród polskich zakładów ceramicznych warto wymienić manufaktury we Włocławku, Bolesławcu, Ćmielowie, Łubanie, Wałbrzychu. W przypadku rzeźby, ceramiczne struktury tworzyli Alina Szapocznikow, Stanisław Sikora, Katarzyna Kozyra oraz Igor Mitoraj.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu surrealizm. Surrealiści aktywnie uczestniczyli w życiu artystycznym i kulturalnym powojennej Francji, często stosując prowokacje intelektualne w stosunku do osobistości ze świata polityki.

Tematyka pracy to człowiek. Jest to temat pojawiający się w sztuce nieprzerwanie od czasów pierwszych rysunków na ścianach jaskiń. Sylwetki ludzkie pojawiały się w różnych kontekstach: od estetycznych po polityczno-społeczne i propagandowe.

Wśród gamy kolorystycznej dominuje kolor brązowy, który jest barwą ziemistą, naturalną, wykorzystywaną zarówno do zgaszenia kompozycji jak i podkreślenia jej związków z przyrodą.

Klimat rzeźby opisać mozna jako radość. Wbrew temu, co można sądzić, wywołanie radości u odbiorcy jest jednym z najtrudniejszych wyzwań artystycznych.