Koń, 2019

"Koń" - rzeźba jest dziełem z 2019 roku I charakteryzuje się wymiarem 10x27 cm. Autorem jest Ewa Jaworska.

Dzieło zostało wykonane w technikach: metal, glina. Jest to materiał charakteryzującymi się wiązaniami metalicznymi, zwykle o krystalicznej strukturze. Wyróżnia się sprężystością, plastycznością, nieprzezroczystością, połyskiem, łatwością obróbki oraz dobrym przewodnictwem prądu i ciepła. Zastosowania metalu są niezwykle szerokie: wykorzystuje się je w przemyśle rolniczym, papierniczym, maszynowym, spożywczym, energetycznym, elektrotechnicznym oraz jako materiał artystyczny. Z metalu i stopów różnych metali wykonuje się rzeźby, posługując się techniką odlewu. Rzeźby metalowe wykonywali tacy artyści jak Igor Mitoraj, Bolesław Biegas czy Tomasz Sętowski. Jest to skała ilasta, której osady znajdują się najczęściej w okolicach zbiorników wodnych. Od początków naszej cywilizacji stanowiła podstawowy materiał do wykonywania narzędzi, naczyń codziennego użytku, dzieł sztuki oraz siedzib ludzkich. Od starożytności surową glinę wykorzystywano do tworzenia tzw. Bozzetta, a więc miniaturowej rzeźby stanowiącej wzór finalnej kompozycji; na jej podstawie powstawały poszczególne części rzeźby odlewanej w brązie bądź wykuwanej w twardym kamieniu w większej skali. Plastyczne gliny, które wypalają się na biało oraz kolorowo, są podstawowym składnikiem masy ceramicznej, z której powstają zdecydowanie bardziej wytrzymałe przedmioty oraz dzieła sztuki. W zależności od dodatkowych składników połączonych z gliną, możemy otrzymać masę, która po wypaleniu zamieni się w fajans, porcelanę czy też kamionkę. Gliniane rzeźby powstawały w pracowniach Wacława Bębnowskiego oraz Stanisława Zagajewskiego jako autonomiczne formy artystyczne.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: ekspresjonizm, realizm. Najważniejszymi przedstawicielami ekspresjonizmu w Polsce byli graficy skupieni wokół grupy artystycznej BUNT, a więc Stanisław Kubicki, Stefan Szmaj, Władysław Skotarek czy Jan Jerzy Wroniecki. Jest to kierunek obecny w sztuce od XVII wieku, zaś od lat 70-tych powraca jako hiperrealizm, czyli niezwykle szczegółowe oddanie rzeczywistych form wizualnych.

Tematyka pracy to zwierzę. Od początku dziejów sztuki pojawiały się one we każdej jej postaci: jako drugoplanowi bohaterowie scen dworskich, a nawet na samodzielnych portretach. Zwierzęta występują jako dekoracyjny motyw na obrazie bądź w krytycznym, zaangażowanym kontekście, jak to miało miejsce np. W twórczości Katarzyny Kozyry.

Wśród gamy kolorystycznej dominuje kolor szary. Szarość warto wprowadzić do wnętrza minimalistycznego, dzięki czemu zyska ono jeszcze więcej nienachalnej elegancji.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.