- Darmowa dostawa na terenie Polski
- 14 dni na zwrot pracy
- Certyfikat autentyczności
- Odbiór w centrum Warszawy
- Wygodne formy płatności
Rzeźba o tytule "Diabeł sarmacki" to praca z 2018 roku o wymiarach 40x120 cm. Jej autorem jest Marcin Myśliwiec.
Dzieło zostało wykonane w technice drewno. Jest to surowiec otrzymywany ze ściętych drzew. Drewno jest jednym z najstarszych materiałów używanych przez ludzkość. Początkowo, wykorzystywano je jako materiał do spalania oraz budowlany do budowy siedzib ludzkich, budowli gospodarczych i publicznych. Drewna stosowano w wytwórstwie mebli, naczyń, sprzętów domowych, naczyń, dachówek, narzędzi, środków transportu (łodzi, wozów i sań). Współcześnie, drewno stosowane jest jako materiał budowlany i wykończeniowy. Swoją popularność zawdzięcza lekkości, łatwej obróbce i stosunkowej wytrzymałości. W warsztatach artystycznych, drewno jest cenionym materiałem rzeźbiarskim oraz, obok płótna i blejtramu, służy jako podłoże malarskie.
Pracę możemy zakwalifikować do stylu surrealizm. Surrealiści aktywnie uczestniczyli w życiu artystycznym i kulturalnym powojennej Francji, często stosując prowokacje intelektualne w stosunku do osobistości ze świata polityki.
Przewodni temat pracy to człowiek, który jest bez wątpienia najpopularniejszym motywem w sztuce od prehistorii aż do dziś. Postać ludzka występowała w niezliczonych kontekstach artystycznych: jako święty, w kostiumie mitologicznym, w scenach rodzajowych, salonowych, alegorycznych oraz wielu innych. Człowiek zajął również ważne miejsce w sztuce abstrakcyjnej, jednak obiektem zainteresowania stało się jego wnętrze – świadomość oraz percepcja.
Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: czerwony, złoty, brązowy. Poprzez odpowiedni kontekst czerwień może podkreślać silne emocje, niebezpieczeństwo bądź przyjemność. Wprowadza również dynamikę do kompozycji. Przez wieki kolor złoty stosowano do podkreślenia strefy niebiańskiej w sakralnych dziełach: pojawiał się w malarstwie ściennym, mozaice, rzeźbie, ikonach. Kolor brązowy idealnie współgra z beżem i błękitem, nadając kompozycji charakteru kontemplacyjnego.
Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako melancholia. Dzieła sztuki o zgaszonych barwach, przedstawiające jesienne krajobrazy bądź postacie ludzkie pogrążone w zadumie wywołują melancholię.