Fontanna fontann, 2018

Rzeźba jest komozycją z trzech form. Jest to rodzaj kolażu - każda z form jest z w innej stylistyce, wykonana z innego gatunku drewna, różnie obrabiana. Zestawione na zasadzie kontrastu uwypuklają wzajemne różnice. Element z toczonych, bukowych kulek można dowolnie kształtować.

"Fontanna fontann" - rzeźba jest dziełem z 2018 roku I charakteryzuje się wymiarem 15x60 cm. Autorem jest Piotr Butkiewicz.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: drewno, metal. Jest to materiał, często krystaliczny, w którym występują tak zwane wiązania metaliczne. Jego głównymi wyróżnikami są plastyczność, połysk, brak przezroczystości, sprężystość, przewodnictwo elektryczne i cieplne oraz łatwość obróbki. Metale wykorzystuje się w wielu gałęziach przemysłu, takich jak spożywczy, metalurgiczny, maszynowy, rolniczy, energetyczny, papierowy, elektromechaniczny. Metal może być również materiałem artystycznym, który wykorzystuje się do odlewów rzeźb. W tym materiale tworzyli Bolesław Biegas i Igor Mitoraj, zaś obecnie wielkoformatowe rzeźby z brązu u stali tworzy Tomasz Górnicki.

Artysta wykonał rzeźbę w stylach: abstrakcja, minimalizm, surrealizm. Abstrakcja to styl odrzucający odzwierciedlenie rzeczywistości I w zamian przekazanie jej w postaci abstrakcyjnych pojęć i idei, miedzy innymi przy pomocy kolorów, kształtów I linii. Artyści sztuki minimalnej posługiwali się ascetycznymi bryłami, kojarzącymi się z architekturą, podstawowymi kształtami oraz liniami prostymi. Surrealiści korzystali z szerokiego repertuaru narzędzi plastycznych: obrazów, rzeźb, pierwszych instalacji, asamblaży, fotomontaży.

Tematem tej pracy są abstrakcja, fantastyka, pejzaż. Fantastyka, która charakteryzuje się wykorzystaniem motywów sennych, nierealnych oraz baśniowych. Może ona przyjmować formy odnoszące się literackich toposów, wizji futurystycznych czy indywidualnych fantazji autora. W przeszłości pejzaż był jednym z głównych motywów prac w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście a jego potencjał został odkryty przez niemieckich romantyków, których prace odzwierciedlały marzenia i niepokoje człowieka.

Autor rzeźby wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory beż, brązowy, fioletowy. Głównym zadaniem beżu jest ocieplenie pracy oraz wprowadzenie aury naturalizmu i elegancji. Kolor brązowy idealnie współgra z beżem i błękitem, nadając kompozycji charakteru kontemplacyjnego. Fiolet to dobre rozwiązanie dla tych, którzy nie chcą zdominować przestrzeni czerwienią, a jednocześnie nie godzą się na stonowany kolor w swoim wnętrzu.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako melancholia, radość, spokój. Melancholia jest uczuciem wywoływanym przez wspomnienia, dlatego odczujemy ją, kiedy dzieło sztuki poruszy naszą indywidualną strunę pamięci. To pozytywne uczucie tworzy się pod wpływem oglądania kompozycji przedstawiających zabawne lub przyjemne chwile oraz szeroką paletę barwną, w której dominują zielenie, żółcienie, błękity, czerwienie. Spokój można osiągnąć dzięki dziełom sztuki o kompozycji statycznej i kolorom, które nie rozpraszają naszego wzroku.