Talerz, II poł. XX w.

Podłużny talerz dekoracyjny wykonany ze szkła barwionego w masie w kolorach pomarańczowy, niebieski, biały, z elementami bezbarwnego szkliwa, II poł. XX w.

"Talerz, II poł. XX w. " - rzeźba jest dziełem z 0 roku I charakteryzuje się wymiarem 37. 5x6 cm. Autorem jest Wyrób szklany.

Dzieło zostało wykonane w technice szkło. Jest to materiał powstały w wyniku topienia w wysokiej temperaturze piasku kwarcowego, węglanu sodu oraz węglanu wapnia. Głównym składnikiem szkła jest natomiast tlenek krzemu. Ze względu na zdywersyfikowany skład chemiczny, możemy wyróżnić szkło potasowe, sodowe, krzemowe oraz borowo-krzemowe. W sztuce, szkło wykorzystywano do wyrobów rzemiosła artystycznego, takich jak naczynia, figurki czy lustra, w witrażownictwie oraz w malarstwie. Jako podobrazie, szkło zyskało ogromną popularność w miniaturowym malarstwie osiemnastowiecznym oraz w malarstwie ludowym, w którym wykorzystywano również farby temperowe.

Artysta wykonał rzeźbę w stylu ekspresjonizm. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu.

Tematem tej pracy jest abstrakcja.

"Talerz, II poł. XX w. " wyróżnia się paletą kolorów wśród których występuje wielokolorowy. Mieszana kolorystyka prac charakteryzowała kolorystów, fowistów, impresjonistów oraz ekspresjonistów. Dzisiaj często spotykamy takie rozwiązanie w dziełach z nurtu street art oraz instalacjach artystycznych podejmujących problem optyki i percepcji.

Klimat rzeźby opisać mozna jako spokój. Spokój najlepiej osiągnąć przy pomocy minimalistycznych kompozycji, które cechują ograniczoną paletą kolorystyczną.