Wazon, II poł. XX w.

Wazon o kielichowym kształcie, ciemnoczerwony ze szkła barwionego w masie

"Wazon, II poł. XX w. " to rzeźba o wymiarach 9x25 cm z 0 roku. Autorem pracy jest Wyrób szklany.

Praca wykonana została w technice szkło. Jest to materiał powstały w wyniku topienia w wysokiej temperaturze piasku kwarcowego, węglanu sodu oraz węglanu wapnia. Głównym składnikiem szkła jest natomiast tlenek krzemu. Ze względu na zdywersyfikowany skład chemiczny, możemy wyróżnić szkło potasowe, sodowe, krzemowe oraz borowo-krzemowe. W sztuce, szkło wykorzystywano do wyrobów rzemiosła artystycznego, takich jak naczynia, figurki czy lustra, w witrażownictwie oraz w malarstwie. Jako podobrazie, szkło zyskało ogromną popularność w miniaturowym malarstwie osiemnastowiecznym oraz w malarstwie ludowym, w którym wykorzystywano również farby temperowe.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu ekspresjonizm. Najsłynniejszymi polskimi ekspresjonistami byli artyści należący do grupy BUNT, działającej przed II wojną światową.

Tematyka pracy to abstrakcja.

"Wazon, II poł. XX w. " wyróżnia się paletą kolorów wśród których występuje wielokolorowy. Mieszana kolorystyka prac charakteryzowała kolorystów, fowistów, impresjonistów oraz ekspresjonistów. Dzisiaj często spotykamy takie rozwiązanie w dziełach z nurtu street art oraz instalacjach artystycznych podejmujących problem optyki i percepcji.

Nastroj pracy charakteryzuje spokój. Kompozycje pełne spokoju są pozbawione efektu ruchu i dominuje w nich ohraniczona paleta barw.