Kwiaty, które nigdy nie więdną. Marta Julia Piórko i Krzysztof Pawłowski
Wystawa „Kwiaty, które nigdy nie więdną” malarki Marty Julii Piórko oraz rzeźbiarza Krzysztofa Pawłowskiego jest reinterpretacją klasycznego motywu vanitas w kontekście współczesności. W martwych naturach vanitas, ulotność życia często symbolizowano czaszkami, płonącymi świecami, kwiatami i mydlanymi bańkami. W przeciwieństwie do memento mori, innego gatunku malarstwa, który miał przypominać widzowi o jego śmiertelności, dzieła z nurtu vanitas wyróżniają się obecnością oznak luksusu i zbiorów przedmiotów nawiązujących do przyjemności. Nic więc dziwnego, że vanitas powraca w twórczości współczesnych artystów.
Marta Julia Piórko łączy w swojej twórczości realizm z pop-surrealistyczną narracją, dzięki czemu wykreowała niepowtarzalny styl. Artystka korzysta z bogatej symboliki zwierząt. Z kolei Krzysztof Pawłowski eksploruje temat vanitas poprzez rzeźbę, koncentrując się na harmonii i czystości formy. W jego rzeźbach tkwi równowaga między siłą a ulotnością, między trwałością kamienia a delikatnością gestu.