Andrzej Brzeziński

Urodzony w 1944 w Lublinie, zmarł w 2008 w Warszawie. Andrzej Brzeziński całe swoje dojrzałe życie związał z fotografią i radiestezją, która w jego przypadku była próbą wyjaśniania świata. Był artystą poruszającym się między przywiązaniem do klasycznych wzorców fotografowania (stąd obecność jego wystaw w galerii fotografii Hybrydy – Spotkania, Twarze, Homeostazja), a także postępowaniami poszukującymi w sztuce (aktywność w Małej Galerii – 10 Działań w przestrzeni świadomości).W latach 70-tych przewodził młodym fotografom, skupionym wokół grupy Medium w Warszawskim Towarzystwie Fotograficznym (J. Grzegorkiewicz, J. Fila, J. Stalęga).

Był fotografem uprawiającym zarówno fotografię reportażową, jak i jej specyficzny nurt street photography, uzyskując często bardzo ironiczny i nawet nieco złośliwy obraz społeczeństwa polskiego lat 70-tych i 80-tych ubiegłego wieku. Ostatni okres jego twórczości był zwrócony w kierunku poszukiwań ładu i harmonii w świecie, którą prywatnie dla siebie odnalazł w religiach dalekiego wschodu i przekazał wizualnie w cyklu Homeostazja oraz Transmutacje.

Jego prace znalazły się w zbiorach działu fotografii Muzeum Narodowego we Wrocławiu (jednego z bardziej liczących się w kraju), a także uczestniczyły w zorganizowanej przez ZPAF wystawie Polska fotografia XX wieku w Pałacu Kultury w Warszawie.

Ostatnia przeglądowa wystawa jego twórczości odbyła się w Filii UMCS w Białej Podlaskiej w 2005 roku. Brzeziński zajmował się również teorią fotografii, wygłaszając niejednokrotnie kontrowersyjne poglądy.