Kraków, 2010

Wielkość inkografii: S [M] L

Edycja: 64/100

Sygnatura: p.d.: 'E. Dwurnik' 

Praca oprawiona

Grafika o tytule "Kraków" to praca z 2010 roku o wymiarach 47x60 cm. Jej autorem jest Edward Dwurnik.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę inkografia. Jest to wydruk o wysokiej jakości, znany również jako gliclee lub print. Inkografia drukowana jest na dobrym jakościowo papierze (zwykle certyfikowanym), specjalnym tuszem pigmentowym. Inkografia pozwala również uzyskać odbitki o dużej rozdzielczości, które, odpowiednio przechowywane, mogą przetrwać aż kilka wieków. Printy uznawane są przez instytucje kulturalne i domy aukcyjne za pełnowartościowe dzieła sztuki lub traktowane jako odpowiednie substytuty obiektów wypożyczanych innym placówkom muzealnym i galeriom. Inkografiki stały się również modnym elementem wystroju wnętrz, chętnie umieszczanym przez architektów w przestrzeniach domowych i biurowych. Artystami posługującymi się tą techniką są Janusz Kulikowski i Rafał Olbiński.

Praca wykonana jest w oparciu o papier. Jest to rodzaj podobrazia, który, w zależności od faktury i grubości, przystosowany jest do konkretnych technik artystycznych. Papier o gramaturze 200 g/2 jest odpowiednim materiałem do wykonywania na nim kompozycji przy pomocy farb akwarelowych, gwaszu, sangwiny czy tuszu, z kolei ten o gramaturze 90 g/m2 o ziarnistej powierzchni, odpowiedni będzie do rysunku ołówkiem, kredkami, pastelami, sepią i węglem. Jeżeli artyście zależy na papierze odpornym na światło słoneczne i działanie czasu, powinien zastosować papier bezkwasowy. Historia papieru sięga antyku; znany był on w całym basenie Morza Śródziemnego oraz na Dalekim Wschodzie. W warsztatach artystycznych wykorzystywano go do tworzenia szkiców i rysunków koncepcyjnych, zaś od XVI wieku stanowił ważny materiał do druku i grafiki. Dziś prace na papierze są autonomicznym dziełem sztuki, które pod względem wartości sprzedażowej mogą pokonać swoich rywali na płótnie.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu ekspresjonizm. Obrazy ekspresjonistyczne cechuje duża emocjonalność i subiektywizm. Kierunek ten inspirował się również psychoanalizą oraz pierwszymi badaniami nad snem.

Przewodni temat pracy to pejzaż. Choć zajmował on niską pozycję w hierarchii akademickich tematów od XVII do XIX wieku, wyemancypował się poza oficjalnym nurtem sztuki arystokratycznej i mieszczańskiej, będąc jednym z ulubionych motywów artystów "Salonu odrzuconych".

"Kraków" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występuje wielokolorowy. Prace o mieszanej kolorystyce są najlepszym sposobem na wprowadzenie szalonego akcentu do białych, minimalistycznych przestrzeni mieszkalnych i biurowych.

Nastroj pracy charakteryzują radość, żywiołowość. Radość można osiagnąć poprzez kolory kojarzące się z przyrodą - np. Zielenią czy błękitami. Żywiołowość, którą osiąga się poprzez wibrującą kolorystykę oraz emocjonalne tematy malarskie i rzeźbiarskie.