Dorota Markowska

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom – w pracowni grafiki prof. Jerzego Krechowicza, aneks z malarstwa – w pracowni prof. Kiejstuta Bereźnickiego.

Zajmuje się malarstwem oraz działalnością pedagogiczną. W swoich działaniach łączy elementy pedagogiki i sztuki ukazując jej pozytywny i terapeutyczny wpływ. Brała udział w szkoleniu z animacji malarskiej w ramach projektu filmowego „Twój Vincent”.

Zarówno w malarstwie abstrakcyjnym, intuicyjnym czy przedstawiającym stosuje zróżnicowaną technikę oraz kolorystykę. Uwagę zwracają też jej kubistyczne, odrealnione miasteczka – „obrazki” jak ze snu, a zarazem gdzieś z niedalekiej prowincji. Jej malarstwo zdobi m.in. wnętrza trójmiejskich firm oraz instytucji.

Nie przywiązuje się do jednego tematu, choć z upodobaniem maluje pejzaże morskie. Morze wieloznaczne, ekspresyjne – symbolizujące duchowość, przemijanie, stałość i zmienność, tajemnicę i potęgę, samotność i siłę… Taki charakter miały wystawy w Teatrze Boto, w Nowej Zatoce w Sopocie w latach 2019/2020. Artystka interpretuje temat na swój indywidualny sposób, jako pretekst do wyrażenia uczuć, ukazania tego co niewidzialne.

Bohaterkami nowego cyklu obrazów Doroty Markowskiej, które prezentowane były w Sztuce Wyboru w 2023 r. w Gdańsku, są kobiety oraz ich kontakt z naturą. Kobieta, będąca również źródłem życia i piękna, jest szczególnie uważną i wrażliwą obserwatorką natury. Czerpie z niej siłę i równowagę; radość i ukojenie. Zieleń, która się z nią kojarzy, jest dla niej symbolem nadziei. Ta więź z naturą jest delikatna, ale i nierozerwalna - jak słońce i woda, morze i ląd. Na obrazach artystki odzwierciedlają ją różnorodne kompozycje i adekwatna do nastroju kolorystyka, z dominującym tu błękitem. Widzimy ulotne, niemal intymne chwile, zmysłowe poddanie się działaniu przyrody, a także - w żywej relacji z nią - ruch i dynamikę.

Ostatni cykl obrazów jest subtelnym, dającym wytchnienie wyobrażeniem kobiety roztopionej w naturze.