Hippolite Vogel

Hippolite to postać tajemnicza. Większość faktów z jego życia jest nieznana, niepewna lub istnieją jako niesprawdzone plotki. Już nazwisko Vogel budzi poważne wątpliwości. Jest prawie pewne, że jedn z badaczy jego spuścizny, który w latach siedemdziesiątych oglądał film Jan Troella Oto twoje życie Här har du ditt liv nadał Hippolite to nazwisko. Słowo Vogel nawiązuje do sceny w której młody bohater jadąc pociągiem obserwuje zachód słońca, kiedy nagle w czarno białym filmie cały ekran zalewa czerwień i na jej tle frunie zielona słonka. Scena trwa chwilę, niemalże jest złudzeniem, ci któży widzieli ten film często nie pamiętają jej. W filmach innego słynnego szweda Ingmara Bergmana często występuje nazwisko Vogler. Czy Vogel z Voglerem ma coś wspólnego? Nie wiem. Ale na pewno niepokojąca jest ta zbieżność kontekstu filmów jak i samego Hippolite. Zagubienie, wyobcowanie, pustka nigdy jednak nie wiodąca do paniki i ta dojmująca samotność na tle miast, pociągów, hoteli nieustająco towarzyszy Hippolite w jego życiu. Nasz bohater urodził się w Gandawie przed rokiem 1891. Niektóre źródła podają, że urodził się w Antwerpii. Jakoby mają o tym świadczyć fotografie odnalezione jeszcze na początku lat osiemdziesiątych. Na pierwszym mocno zażółconym zdjęciu w kolorze sepii widzimy Hippolite wewnątrz hallu dworca Antwerpen – Centraal pozującego na tle schodów prowadzących na perony. Dwa pozostałe są trochę w lepszym stanie, są czarno białe, na obydwóch Hippolite w słoneczne popołudnie siedzi na ławce na skwerze na przeciwko dworca i czyta gazetę. Na pierwszym z nich Hippolite jest sam, ale na drugim, co może być znaczące, mija go młoda kobieta idzie pewnym krokiem. Jest ubrana zgodnie z modą lat dwudziestych w okrągłym małym nieco ekstrawaganckim kapeluszu przypominającym hełm. Na zdjęciu widzimy, że jest odwrócona w stronę Hippolite i chyba się uśmiecha, jednak patrząc na zdjęcie nie jestemy tego pewni. Jest wysoka, jak na kobietę, z krótko obciętymi jasnymi włosami, wszystko na to wskazuje, że jest to wieloletnia przyjaciółka Hippolite Sophie Blancheur. Z którą nigdy nie zamieszkał, ale którą regularnie odwiedzał w Prowansji w jej domu leżącym na obrzeżach Le Lavendur niedaleko Tulonu. Prawie jesteśmy pewni, że Hippolite Vogler urodził się w Gandawie niedaleko kościoła Św. Mikołaja po drugiej stronie mostu w starej kamienicy, gdzie mieszkali rodzice Pani Vogler. Ojciec Hippolite Hugo mieszkał w Brukseli służąc jako radca przy dworze Leopolda II. Jako młodzieniec Hippolite dużo czytał i słuchał muzyki. Jego mama Claira podobno była znakomitą pianistką, chociaż nigdy nie występowała w dużych salach koncertowych. W domu Hippolite głównie słuchał muzyki Chopina i Debussy. Potem jego matka grała też Ravela i Erika Satie. Jednak w późniejszych latach muzyka Gustawa Mahlera zawładnęła całkowicie jego emocjami i wyobraźnią. Na początku 1905 roku słucha jego VI Symfonię, dyrygowanej zresztą przez samego kompozytora, w filharmonii wiedeńskiej. Po koncercie Panowie rozmawiali. Potem do śmierci starego kompozytora spotkali się wielokrotnie. Hippolite szczególnie upodobał sobie IV symfonię. Przez pewien czas Hippolite jeździł do miast gdzie ją grano. Na początku kiedy śpiewaczka kończyła swoją partię, Hippolite ocierał łzę z policzka, a po koncercie wręczał jej jedną białą różę. Twierdzono, że to może mieć coś wspólnego z młodą żoną Gustawa Mahlera. Plotka głosi, że Hippolite miał krótkotrwały romans z Almą Mahler. Wydaje się, że jest ona całkowicie niewiarygodna. Hippolite był nieśmiałym młodzieńcem, a przede wszystkim nie zrobiłby niczego co zniszczyłoby jego przyjaźń z kompozytorem. Przez całe swoje dorosłe życie Hippolite podróżuje pociągami po Europie. Zatrzymuje się w małych hotelach w centrach odwiedzanych miast. Wszędzie czuje się dobrze, ale paradoksalnie cały czas towarzyszy mu nieokreślony niepokój. Możemy go spotkać w Genewie, Zurych, Paryżu, Bordeaux, Mediolanie czy Sienie. W swoich podróżach dociera nawet do Łodzi czy Wilna. Pierwsza połowa XX wieku jest czasem niepokoi na Świecie. Przez Europę przetaczają się dwie wojny Światowe. W Rosji stary porządek zostaje zmieciony przez rewolucję komunistyczną. Świat dotykają kryzysy finansowe. On żyje jakby poza nimi. Wielu ludzi w tamtym czasie spotykało Hippolite, a tak niewielu jest w stanie przyznać, że poznało go osobiście.