Jan Lebenstein

Jan Lebenstein żył w latach 1930-1999. Ukończył Państwowe Liceum Artystyczne, a następnie warszawską Akademię Sztuk Pięknych, gdzie studiował w latach 1948-1954 pod kierunkiem Artura Nachta-Samborskiego. 

Debiutował w warszawskim Arsenale w 1955. Rok później dołączył do Teatru na Tarczyńskiej, prowadzonego we własnym mieszkaniu przez Mirona Białoszewskiego, i miał tam swoją pierwszą indywidualną wystawę. Niedługo potem wyjechał na czterotygodniowe stypendium do Paryża, gdzie w 1959 otrzymał Grand Prix de Paris na I Biennale Młodych. Od tego roku pozostał w tym mieście, w 1971 przyjął obywatelstwo francuskie.

W 1976 wyróżniony został nagrodą nowojorskiej Fundacji Alfreda Jurzykowskiego. W 1977 odbyła się jego pierwsza duża wystawa indywidualna w Polsce, pokazał prace we Wrocławiu. W 1987 otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa. W 1992 odbyła się największa wystawa jego prac w Polsce – w warszawskiej Zachęcie. Został uhonorowany Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski w uznaniu wybitnych osiągnięć w pracy artystycznej, za zasługi dla kultury polskiej.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.

Uprawiał oryginalną odmianę malarstwa figuratywnego, włączając doń elementy surrealistyczne i abstrakcyjne. Zilustrował m.in. "Folwark zwierzęcy" George'a Orwella i kilka ksiąg biblijnych (Księgi Genesis, Księga Hioba, Apokalipsa św. Jana – dwukrotnie: jako cykle witraży oraz grafik). Tworzył pejzaże miejskie, poetyckie transpozycje figury ludzkiej, pełne ekspresji kompozycje fantastyczno-symboliczne o motywach zwierzęcych.