Jerzy Nowosielski

Jerzy Nowosielski urodził się 7 stycznia 1923 w Krakowie, zmarł 21 lutego 2011 roku tamże. Był polskim malarzem, rysownikiem, jak również filozofem oraz teologiem prawosławnym. Uważa się go za jednego z najlepszych współczesnych pisarzy ikon.

W 1940 roku Jerzy Nowosielski rozpoczął edukację w Staatliche Kunstgewerbeschule Krakau ( czyli Państwowa Szkoła Rzemiosła Artystycznego w Krakowie), u prof. Stanisława Kamockiego. W latach 1942–1943 podczas odbywania nowicjatu, studiował ikonopisarstwo pod Lwowem. Po powrocie do swojego rodzinnego miasta związał się ze środowiskiem przyszłej Grupy Krakowskiej. W latach 1945–1947 studiował w swoim rodzinnym mieście na Akademii Sztuk Pięknych u profesora Eugeniusza Eibischa. W 1948 r. brał udział w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie, na której pokazał swoje obrazy w stylu abstrakcji geometrycznej.

Artysta był asystentem Tadeusza Kantora i długo pozostawał pod wpływem Tadeusza Brzozowskiego. W niełatwych czasach socrealizmu zajmował się sztuką sakralną i scenografią teatralną. W 1950 roku wyprowadził się z żoną do Łodzi. W tym mieście Zofia Nowosielska pracowała jako scenograf w Teatrze Lalek Arlekin, a Jerzy został kierownikiem artystycznym Państwowej Dyrekcji Teatrów Lalek; w 1957 roku został również wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi). Związał się też z lokalną grupą artystyczną „Piąte Koło”. 

Swoją pierwszą indywidualną wystawę Nowosielski zrealizował w 1955 roku. Chwilę później reprezentował Polskę na biennale w Wenecji (1956) i w São Paulo (1959). Wrócił do Krakowa w 1962. Od 1976 był profesorem krakowskiej ASP, jak również członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, Grupy Młodych Plastyków oraz Grupy Krakowskiej. W 1996 roku razem z żoną założyli Fundację Nowosielskich, przyznawającej stypendia i nagrody za osiągnięcia artystyczne.