menu_book ART MAGAZINE

Klaudia Choma

visibility WYŚWIETLEŃ: 2082

Klaudia Choma urodziła się w 1988 roku. Jest absolwentką Wydziału Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W roku 2015 uzyskała dyplom magisterski w pracowni prof. Stanisława Baja, zaś aneks do dyplomu przygotowała w Pracowni Struktur Wizualnych Profesora Jacka Dyrzyńskiego. Studia artystyczne rozpoczęła w 2009 roku w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie na Wydziale Grafiki w pracowni Profesora Ryszarda Osadczego. Jej obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą, jak i w galeriach sztuki współczesnej.

W jej twórczości przewijają się trzy główne motywy malarskie, odziane w melancholijno-oniryczny kostium: architektura, meble oraz zwierzęta. Pierwsze dwa cykle związane są z fascynacją artystki nieoczywistym wymiarem piękna, podatnym na upływ czasu oraz destrukcję. Choma podejmuje dialog z klasycznie pojmowaną estetyką, czyniąc popękane ściany przedwojennych kamienic i pałaców bohaterami swoich obrazów. Dewastacja staje się w jej twórczości czynnikiem kreacyjnym – rozkład struktury ukazany jest jako proces równie interesujący, co jej powstawanie. To samo podejście artystki można zauważyć w pracach przedstawiających meble o dawnym wzornictwie: obiekty zyskują w nich nową funkcję, już nie estetyczno-użytkową, a silnie emocjonalną. Melancholijny wydźwięk obrazów związany jest z postrzeganiem dawnych form jako pamiątek przeszłości, którym towarzyszy poczucie na zawsze utraconego świata, co daje się łatwo odczytać jako echo tradycji malarstwa romantycznego.

Cykl zwierzęcy Klaudii Chomy to z kolei portrety wykonane z psychologiczną zaciętością: każde ze stworzeń występuje na płótnach jako pierwszoplanowy bohater, wyodrębniony z bezczasowego, mglistego tła. Nawet najmniejsze z istot żywych zdają się opowiadać swoją własną historię, zaś ich prezencja przekonuje o niebanalnej osobowości i charakterze. Wśród portretowanych dominuje ptactwo: pawie, sowy, gęsi, kaczki, kuropatwy, sikorki czy miniaturowe zimorodki; pojawiają się również lisy, psy, a nawet świnie. Każde ze zwierząt wyznacza swój własny porządek rzeczy: stworzenia nokturalne wyłaniają się wiktoriańskiego mroku, zwierzęta gospodarskie dzielą z widzem mądre, spokojne spojrzenie, a niedoszłe ofiary myśliwych stają się panami sytuacji. Warsztatowa precyzja autorki zasługuje na osobną uwagę: delikatność piór i futra odczuwa się niemal haptycznie, a umaszczenie bohaterów podkreślają migotliwe przejścia kolorystyczne.

Charakterystyczna technika malarska Klaudii Chomy pozostaje niezmienna niezależnie od przedstawionego motywu: artystka od lat wierna jest farbom olejnym, zaś a jej dzieła łączy przygaszona, ziemista lub szara gama kolorystyczna. Widz nie odnajdzie w nich silnych kontrastów światło-cieniowych czy wyrazistego linearyzmu: światło i modelunek poprowadzone są miękko i delikatnie. Naturalna, swobodna kompozycja zmierza ku asymetrii, zaś jej dynamika osiągnięta zostaje poprzez antagonizm pomiędzy fakturowo potraktowanym, monochromatycznym tłem a realistycznym, pełnym ekspresji obiektem. To właśnie drugi plan – opracowany szaro-ziemistymi impastami – jest wspólnym mianownikiem wszystkich prac warszawskiej malarki, nadając im wyraz odrealnienia i melancholii.

Wybrane wystawy:

Wystawa zbiorowa, Muzeum Narodowe, Warszawa

Wystawa zbiorowa, Mazowiecki Urząd Wojewódzki, Warszawa

Wystawa zbiorowa, Agora S.A, Warszawa

"Debiut w Studio" – wystawa zbiorowa, Galeria Studio, Warszawa

Wystawa indywidualna, Telewizja Polska S.A, Warszawa

"Na biało w Podlaskiej" – wystawa zbiorowa, Galeria Podlaska, Biała Podlaska

"Dynamizm, Równowaga, Różnorodność" - Noc Muzeów, Lutheraneum, Warszawa

"Struktury" –wystawa zbiorowa, MDK Łazienkowska, Warszawa

Wystawa indywidualna, Łysy Pingwin, Warszawa

"Słowo" - Noc Muzeów, wystawa zbiorowa, Lutheraneum, Warszawa

"Kontekst" – Noc Muzeów, wystawa zbiorowa na Wydziale Malarstwa ASP, Warszawa