Tadeusz Brzozowski

Tadeusz Brzozowski urodził się w 1918 roku, zmarł w 1987 roku. Studiował na krakowskiej ASP, w czasie okupacji kontynuował naukę w Kunstgewerbeschule, ostatecznie studia skończył w 1945 w krakowskiej ASP. W czasie okupacji ściśle współpracował z teatrem konspiracyjnym T. Kantora. Do 1948 wystawiał z Grupą Młodych Plastyków. W latach 1950-55 nie uczestniczył w oficjalnym życiu artystycznym, zajmował się w tym czasie malowaniem polichromii kościelnych i konserwacją. Był członkiem reaktywowanej w 1957 Grupy Krakowskiej. W 1959 w Paryżu związał się z międzynarodowym ruchem "Phases". Od 1977 był profesorem w PWSSP w Poznaniu. W latach 1979-81 był profesorem krakowskiej ASP.

Początkowo tworzył malarstwo figuratywne, porzucił je na rzecz informel. Zbliżona do abstrakcji twórczość zawierała elementy groteski komentującej i interpretującej rzeczywistość. W ostatnich latach życia powrócił do sztuki figuratywnej. Sztuka artysty dwukrotnie reprezentowała Polskę na Biennale w Sao Paulo (1959 i 1975) oraz w Wenecji (1962). Wielka wystawa pośmiertna artysty była prezentowana w latach 1997-8 w Muzeum Narodowym w Warszawie, a następnie w Zakopanem, Wrocławiu i Krakowie.