Wojciech Mazek

Jestem malarzem samoukiem, rocznik ’77, pochodzenie Pruszków.

Malowanie rozpocząłem w lutym 2017 roku. Początki to głównie rysunki i studiowanie literatury fachowej, zdobywanie wiedzy i umiejętności malarskich potrzebnych do dalszej pracy artystycznej.

Zacząłem malować, ponieważ zostałem upośledzony pięknem, brzydotą i realnością tego świata. 

Prace są odzwierciedleniem własnych przemyśleń nad sensem istnienia w świecie iluzji. Zmagam się w nich z rzeczywistością, która nie istnieje, usilnie starając się pokonać własne ego w świecie tworzącym iluzję realności. 

Moje prace są efektem przemiany materii zachodzącej we mnie, wyplute z umysłu skażonego otaczającym mnie Matrix’em. W abstrakcyjnej scenerii mojej jaźni od zawsze zmagam się z siłami dobra i zła próbując przelać myśli na kawałek płótna, deski lub innej materii.

W malarstwie upatruję pewien sposób samorealizacji, lub raczej samo prezentacji, albo ekshibicjonizmu własnego ego, lub rzutowania przez pryzmat siebie otaczającego mnie nierealnego świata. Goniąc za potrzebą nieustannego tworzenia, spalam się w bezsensie własnego istnienia.