Adam i Ewa, 2022

Rzeźba w drewnie, dąb + metal + ceramika zdobiona szlagmetale, rękodzieło, sygnowana BURY

"Adam i Ewa" to rzeźba o wymiarach 23x66 cm z 2022 roku. Autorem pracy jest Zbigniew Bury.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: ceramika, drewno, metal. Jest to technika, która polega na zmieszaniu ze sobą gliny, kwarcu, kaolinu i tlenków pierwiastków, uformowaniu dowolnego kształtu a następnie wypaleniu go w wysokiej temperaturze w specjalnym piecu. Ceramika znana jest ludzkości od czasów paleolitu, o czym świadczą odkrycia archeologiczne. Najszlachetniejszym rodzajem ceramiki była chińska porcelana, która pojawiła się tam w VII wieku, zaś w Europie receptura ta pozostawała zagadką aż do XVIII wieku. Wcześniejsze europejskie próby ceramiczne skutkowały wynalezieniem fajansu, z którego słynęły holenderskie manufaktury. Polskimi wytwórniami ceramicznymi są Ćmielów, Włocławek, Bolesławiec, Wałbrzych, Łubań. Ceramika posiada szerokie zastosowanie: wyrabia się z niej zastawy stołowe, lichtarze, świeczniki, wazony, kafle ścienne i piecowe, reliefy i rzeźby. Artystami tworzącymi w tej technice byli Alina Szapocznikow, Igor Mitoraj, Bolesław Biegas, Stanisław Sikora. Jest to materiał charakteryzujący się występowaniem wiązań metalicznych. Charakteryzuje się połyskiem, nieprzezroczystością, plastycznością, przewodnictwem ciepła i energii elektrycznej, łatwością obróbki. Metale wykorzystuje się w wielu gałęziach produkcji przemysłowej, w tym przemysłu spożywczego, papierowego, rolniczego, maszynowego, metalurgicznego. Jest również materiałem artystycznym, który wykorzystuje się do odlewu rzeźb. Artystami tworzącymi rzeźby metalowe byli Igor Mitoraj i Xawery Dunikowski, obecnie zaś materiał ten wykorzystuje Tomasz Górnicki.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu figuratywne. Sztuka figuratywna to typ prac artystycznych, w których możemy wyróżnić sylwetki ludzkie, zwierzęce czy przyrodnicze w ich proporcjach naturalnych lub bliskich rzeczywistym.

Przewodni temat pracy to człowiek, który jest bez wątpienia najpopularniejszym motywem w sztuce od prehistorii aż do dziś. Postać ludzka występowała w niezliczonych kontekstach artystycznych: jako święty, w kostiumie mitologicznym, w scenach rodzajowych, salonowych, alegorycznych oraz wielu innych. Człowiek zajął również ważne miejsce w sztuce abstrakcyjnej, jednak obiektem zainteresowania stało się jego wnętrze – świadomość oraz percepcja.

Autor rzeźby wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor wielokolorowy. Mieszana kolorystyka prac charakteryzowała kolorystów, fowistów, impresjonistów oraz ekspresjonistów. Dzisiaj często spotykamy takie rozwiązanie w dziełach z nurtu street art oraz instalacjach artystycznych podejmujących problem optyki i percepcji.

Klimat rzeźby opisać mozna jako: radość, spokój, żywiołowość. Wbrew temu, co można sądzić, wywołanie radości u odbiorcy jest jednym z najtrudniejszych wyzwań artystycznych. Spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę. Żywiołowość, którą osiąga się poprzez wibrującą kolorystykę oraz emocjonalne tematy malarskie i rzeźbiarskie.