Charlie Chaplin, 2021

Charlie Chaplin

"Charlie Chaplin" - rzeźba jest dziełem z 2021 roku I charakteryzuje się wymiarem 26x55 cm. Autorem jest Zbigniew Bury.

Dzieło zostało wykonane w technice ceramika. Jest to masa, do produkcji której używa się m. In. Gliny, kaolitu, kwarcu czy tlenków pierwiastków, które w następnej kolejności są formowane w dowolny kształt i wypalane w wysokiej temperaturze. Zgodnie z decyzją artysty, ceramikę można pomalować i nałożyć zabezpieczające barwniki szkliwo, a następnie ponownie wypalić w piecu. Technika ceramiczna jest jedną z najstarszych technik użytkowych i artystycznych w historii ludzkości: pierwsze ślady naczyń ceramicznych pochodzą z okresu paleolitycznego. Przez wieki, najbardziej pożądanym rodzajem ceramiki była porcelana – biała, delikatna, prześwitująca; jej receptura stanowiła dla Europejczyków tajemnicę aż do XVIII wieku. Mniej szlachetnym wariantem ceramiki jest fajans, który na szeroką skalę od XVI wieku produkowały manufaktury w holenderskim Delft. Polskie zakłady ceramiczne to z koli Ćmielów, Łubań, Wałbrzych, Włocławek i Bolesławiec. Ceramika pozwala na produkcję szerokiego wachlarzu artystycznych obiektów: wazonów, talerzy, świeczników, kafli piecowych i ściennych i wielu innych. Artystami, którzy wykonywali ceramiczne rzeźby, byli z kolei Alina Szapocznikow i Igor Mitoraj.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże ceramika. Jest to technika, która polega na zmieszaniu ze sobą gliny, kwarcu, kaolinu i tlenków pierwiastków, uformowaniu dowolnego kształtu a następnie wypaleniu go w wysokiej temperaturze w specjalnym piecu. Ceramika znana jest ludzkości od czasów paleolitu, o czym świadczą odkrycia archeologiczne. Najszlachetniejszym rodzajem ceramiki była chińska porcelana, która pojawiła się tam w VII wieku, zaś w Europie receptura ta pozostawała zagadką aż do XVIII wieku. Wcześniejsze europejskie próby ceramiczne skutkowały wynalezieniem fajansu, z którego słynęły holenderskie manufaktury. Polskimi wytwórniami ceramicznymi są Ćmielów, Włocławek, Bolesławiec, Wałbrzych, Łubań. Ceramika posiada szerokie zastosowanie: wyrabia się z niej zastawy stołowe, lichtarze, świeczniki, wazony, kafle ścienne i piecowe, reliefy i rzeźby. Artystami tworzącymi w tej technice byli Alina Szapocznikow, Igor Mitoraj, Bolesław Biegas, Stanisław Sikora.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu figuratywne. Sztuka figuratywna to typ prac artystycznych, w których możemy wyróżnić sylwetki ludzkie, zwierzęce czy przyrodnicze w ich proporcjach naturalnych lub bliskich rzeczywistym.

Tematem tej pracy jest portret, który tworzono już się w antyku jako formę upamiętnienia wizerunku przodków (w rzeźbie i malarstwie, np. Na portretach z Fajum). Po długim czasie, jako samodzielna forma dotycząca indywidualnych osób świeckich, pojawił się dopiero w okresie quattrocenta na ziemiach włoskich.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: biały, czarny. Dzięki białej barwie, praca będzie znakomitym dopełnieniem minimalistycznego, nowoczesnego wnętrza, jednocześnie zachowując równowagę między obiektem a przestrzenią. Czarny, który tworzy niezwykle ciekawe połączenia z ciemnymi wnętrzami, dobrze wygląda również w białych pomieszczeniach jako biegun przeciwny wobec sterylnego, jasnego pokoju.

Klimat rzeźby opisać mozna jako radość. To pozytywne uczucie tworzy się pod wpływem oglądania kompozycji przedstawiających zabawne lub przyjemne chwile oraz szeroką paletę barwną, w której dominują zielenie, żółcienie, błękity, czerwienie.