Pejzaż horyzontalny z wielkim zaginionym okrętem, 2018

Grafika o tytule "Pejzaż horyzontalny z wielkim zaginionym okrętem" to praca z 2018 roku o wymiarach 60x20 cm. Jej autorem jest Krzysztof Wieczorek.

Dzieło zostało wykonane w technice akwaforta. Jest to technika, która pojawiła się w XVI wieku w Europie. Zaliczana jest do druku wklęsłego, polegająca na wypolerowaniu płyty miedzianej lub cynkowej, pokryciu jej werniksem z żywicy, a następnie stworzeniu kompozycji przy pomocy igły i wytrawieniu matrycy w kwasie azotowym. Akwaforta oznacza „mocną wodę”, którą jest właśnie wspomniany kwas. Kolejne etapy przebiegają analogicznie do innych technik graficznych: płyta pokrywana jest tuszem drukarskim, a następnie odbijana na papierze przy udziale prasy ręcznej. Autorami posługującymi się tą techniką byli Rembrandt, Picasso czy Goya.

Artysta wykonał grafikę w stylu figuratywne. Przykładami prac figuratywnymi są prace Petera Paula Rubensa, Diego Velazqueza, Jana Vermeera czy Jana Matejki.

Tematyka pracy to pejzaż. Pejzaż o znaczeniu symbolicznym i nastrojowym pojawił się po raz pierwszy u tajemniczego artysty włoskiego renesansu zwanym Giogrione, w XIX wieku był chętnie podejmowany przez impresjonistów, a później postimpresjonistów i fowistów.

Autor grafiki wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor szary. Ulubioną barwą artystów związanych z minimal art oraz sztuką konceptualną był kolor szary. Jest to barwa neutralna, dlatego nie odwracała uwagi od istotnych aspektów moderny: materiału, z którego wykonywano dzieło oraz zapisu procesu twórczego.

Nastroj pracy charakteryzuje spokój. Spokój najlepiej osiągnąć przy pomocy minimalistycznych kompozycji, które cechują ograniczoną paletą kolorystyczną.