La Nativité | Mystical Crucifixion, 1950

litografia barwna na papierze welinowym 

Druk: Mourlot, Paris
Wydawca: Maeght, Paris

"La Nativité | Mystical Crucifixion" - grafika jest dziełem z 1950 roku I charakteryzuje się wymiarem 55. 5x38 cm. Autorem jest Marc Chagall.

Praca wykonana została w technice litografia. Jest to technika druku płaskiego, wynaleziona w ostatnich latach XVIII wieku przez niemieckiego grafika Aloisa Senefeldera, popularna w kolejnym stuleciu. Praca nad litografią rozpoczyna się od opracowania powierzchni kamienia litograficznego (wapiennego). W zależności od efektu końcowego, jaki chce uzyskać artysta, kamień należy wypolerować lub wyszorować piaskiem. Kolejny etap polega na stworzeniu rysunku tuszem bądź kredką na tak przygotowanej powierzchni. W następnej kolejności, matrycę pokrywa się mieszanką gumy arabskiej i kwasu azotowego. Partie niepokryte rysunkiem przyjmują wodę, ale są oleofobowe, dlatego po pokryciu kamienia wodą i farbą pigment przyjmą tylko części rysunkowe. Końcowy krok polega na przyłożeniu do kamienia zwilżonego papieru i przyciśnięciu go prasą litograficzną. Litografia była techniką wykorzystywaną przez Leona Wyczółkowskiego i Jana Kantego Gumowskiego.

Praca wykonana jest w oparciu o papier. Jest to rodzaj podobrazia, który, w zależności od faktury i grubości, przystosowany jest do konkretnych technik artystycznych. Papier o gramaturze 200 g/2 jest odpowiednim materiałem do wykonywania na nim kompozycji przy pomocy farb akwarelowych, gwaszu, sangwiny czy tuszu, z kolei ten o gramaturze 90 g/m2 o ziarnistej powierzchni, odpowiedni będzie do rysunku ołówkiem, kredkami, pastelami, sepią i węglem. Jeżeli artyście zależy na papierze odpornym na światło słoneczne i działanie czasu, powinien zastosować papier bezkwasowy. Historia papieru sięga antyku; znany był on w całym basenie Morza Śródziemnego oraz na Dalekim Wschodzie. W warsztatach artystycznych wykorzystywano go do tworzenia szkiców i rysunków koncepcyjnych, zaś od XVI wieku stanowił ważny materiał do druku i grafiki. Dziś prace na papierze są autonomicznym dziełem sztuki, które pod względem wartości sprzedażowej mogą pokonać swoich rywali na płótnie.

Artysta wykonał grafikę w stylach: ekspresjonizm, figuratywne, surrealizm. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu. Przykładami prac figuratywnymi są prace Petera Paula Rubensa, Diego Velazqueza, Jana Vermeera czy Jana Matejki. Surrealizm, który narodził sie latach 20-tych we Francji, charakteryzował się wykorzystaniem szerokiego repertuaru narzędzi plastycznych: obrazów, rzeźb, pierwszych instalacji, asamblaży, fotomontaży. W malarstwie często nawiązywali do prymitywizmu czy realizmu, poddając go deformacji.

Tematem tej pracy są architektura, człowiek, pejzaż, zwierzę. Sztuka przedstawiająca architekturę obejmuje plastyczne przedstawienia brył architektonicznych w przestrzeni urbanistycznej na płaskim płótnie bądź w trójwymiarze, jako rzeźba. Człowiek, który jest bez wątpienia najpopularniejszym motywem w sztuce od prehistorii aż do dziś. Postać ludzka występowała w niezliczonych kontekstach artystycznych: jako święty, w kostiumie mitologicznym, w scenach rodzajowych, salonowych, alegorycznych oraz wielu innych. Człowiek zajął również ważne miejsce w sztuce abstrakcyjnej, jednak obiektem zainteresowania stało się jego wnętrze – świadomość oraz percepcja. Pejzaż, który w przeszłości był jednym z głównych wątków podejmowanych w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Początkowo funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście. Jego potencjał odkryli niemieccy romantycy, którzy za pośrednictwem natury odzwierciedlali marzenia i niepokoje człowieka. Juz w czasach prehistorycznych zwierzęta były motywem rysunków na ścianach jaskiń. Bardzo często pojawiały sie także w mozaikach oraz malarstwie ściennym w starożytności (Pompeje, Herkulanum). Zwierzęta fascynowały również polskich artystów szczególnie nurtu realistycznego i występowały na obrazach Wierusza-Kowalskiego, Kossaków czy Chełmońskiego.

"La Nativité | Mystical Crucifixion" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: brązowy, czerwony, wielokolorowy, żółty. Kolor brązowy ma duży potencjał związany z wystrojem wnętrz, ponieważ nadaje przestrzeni naturalnego charakteru. Obraz lub rzeźba o czerwonej barwie będzie główną gwiazdą w naszym wnętrzu, zwracającą uwagę wszystkich wizualnych odbiorców. Prace o mieszanej kolorystyce są najlepszym sposobem na wprowadzenie szalonego akcentu do białych, minimalistycznych przestrzeni mieszkalnych i biurowych. W zależności od odcienia, kolor żółty doskonale współgra zarówno z zimnymi, jak i ciepłymi barwami.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako melancholia, niepokój, żywiołowość. Melancholia jest uczuciem wywoływanym przez wspomnienia, dlatego odczujemy ją, kiedy dzieło sztuki poruszy naszą indywidualną strunę pamięci. Atmosferę niepokoju kreują tematy psychodeliczne, osadzone w ciemnej kolorystyce. Dobitnym przykładem niepokojących obrazów są surrealistyczne kompozycje Zdzisława Beksińskiego. Żywiołowość mogą wywoływać dzieła sztuki o wibrujących barwach i dynamicznych liniach.