NIKOLA 1, 2020

Praca jest grafiką wchodzącą w skład większego cyklu. To syntezą kilku technik, która łączy sztukę recyklingu, grafikę warsztatową i malarstwo. Wydruk wykonano w technice znanej pod nazwą kolagrafia. Po zdjęciu z prasy graficznej i po wyschnięciu, wydruk ten był dodatkowo malowany wodnym tuszem. Prace z tego cyklu są kompozycjami złożonymi z geometrycznych form wypełnionych zróżnicowaną fakturą pochodzącą od matryc zbudowanych z surowców wtórnych.

Głównym i jedynym motywem prac z tego cyklu jest wizerunek torsu kobiety.

Materiały wykorzystane do tworzenia matryc są związane są znaczeniowo z przedstawionymi postaciami kobiet. Są tu fragmenty opakowań produktów spożywczych, kawałki ubrań i tkanin użytkowych.

"NIKOLA 1" - grafika jest dziełem z 2020 roku I charakteryzuje się wymiarem 42x59 cm. Autorem jest Tomasz Woźniak.

Praca wykonana została w technice technika własna. Technika autorska, niepowtarzalna i oryginalna, zwykle mieszana, zależna od indywidualnej wizji artysty. W dużej mierze polega na eksperymentalnych działaniach samego twórcy.

Podłożem tej pracy jest papier. Jest to rodzaj podobrazia, który, w zależności od faktury i grubości, przystosowany jest do konkretnych technik artystycznych. Papier o gramaturze 200 g/2 jest odpowiednim materiałem do wykonywania na nim kompozycji przy pomocy farb akwarelowych, gwaszu, sangwiny czy tuszu, z kolei ten o gramaturze 90 g/m2 o ziarnistej powierzchni, odpowiedni będzie do rysunku ołówkiem, kredkami, pastelami, sepią i węglem. Jeżeli artyście zależy na papierze odpornym na światło słoneczne i działanie czasu, powinien zastosować papier bezkwasowy. Historia papieru sięga antyku; znany był on w całym basenie Morza Śródziemnego oraz na Dalekim Wschodzie. W warsztatach artystycznych wykorzystywano go do tworzenia szkiców i rysunków koncepcyjnych, zaś od XVI wieku stanowił ważny materiał do druku i grafiki. Dziś prace na papierze są autonomicznym dziełem sztuki, które pod względem wartości sprzedażowej mogą pokonać swoich rywali na płótnie.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla styli abstrakcja, figuratywne. Abstrakcja to styl odrzucający zasadę mimesis, a więc naśladownictwa natury. Intencją abstrakcjonistów nie jest odzwierciedlenie rzeczywistości w jej rzeczywistych kształtach, ale przekazywanie abstrakcyjnych pojęć i idei przy pomocy linii i oraz kolorów dzieła malarskiego. W latach 50-tych XX wieku, w Stanach Zjednoczonych pojawił się ruch zwany Nową figuracją, postulujący umiejscowienie człowieka i jego kondycji ludzkiej w centrum twórczości artysty.

Tematyka pracy to akt. Akty, w kontekście rytualnym, można było spotkać w kulturach prehistorycznych.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: niebieski, fioletowy, różowy, czarny. Niebieski, który dominował w twórczości Picassa w latach 1901-1904, dlatego też ten etap artystyczny nazywa się „Okresem błękitnym”Fiolet to dobre rozwiązanie dla tych, którzy nie chcą zdominować przestrzeni czerwienią, a jednocześnie nie godzą się na stonowany kolor w swoim wnętrzu. Czerń może tworzyć zaskakujące połączenie z czarnym, minimalistycznym wnętrzem bądź działać na zasadzie konstrastu, kiedy wprowadzimy ją do jasnej przestrzeni.

Klimat grafiki opisać mozna jako: melancholia, spokój. Dzieła sztuki o zgaszonych barwach, przedstawiające jesienne krajobrazy bądź postacie ludzkie pogrążone w zadumie wywołują melancholię. Spokój, który związany jest najczęściej z motywami natury bądź abstrakcją w subtelnej gamie kolorystycznej.