Wśród gwiazd, 2024

Obraz „Wśród gwiazd” (2024) to olejne dzieło na płótnie o wymiarach 50×70 cm, które łączy figuratywność z elementami science fiction. Artysta przedstawia antropomorficznego kota ubranego w futurystyczny skafander kosmonauty, z intensywnie zielonymi oczami, kontrastującymi z chłodną gamą błękitów i srebrzystych tonów pancerza. Uwagę przyciągają pomarańczowe akcenty świetlne, które nadają pracy wrażenie trójwymiarowości i dynamizmu. Obraz łączy humor, urok oraz refleksję nad miejscem zwierząt i technologii w przyszłości. To fantazyjna, a zarazem liryczna wizja przyszłości, w której nawet koty zdają się mieć swoją rolę w kosmicznej odysei. Dzieło przyciąga zarówno miłośników sztuki współczesnej, jak i entuzjastów popkultury, oferując wielowarstwową opowieść o tożsamości, odwadze i międzygatunkowej przygodzie.

Hipnotyzujące spojrzenie i żywa kolorystyka przyciągają uwagę, budząc jednocześnie uśmiech i zadumę. To dzieło o silnym charakterze dekoracyjnym, ale też z potencjałem do interpretacji.

"Wśród gwiazd" - obraz jest dziełem z 2024 roku I charakteryzuje się wymiarem 50x70 cm. Autorem jest Agnieszka Janik.

Dzieło zostało wykonane w technice olej. Jest to medium składające się z barwnego pigmentu oraz oleju lnianego, charakteryzujące się długim czasem schnięcia, wyrazistymi kolorami oraz świetlistą powierzchnią. Istnieje wiele sposobów nakładania farby olejnej na podobrazie: można robić to impastowo, a więc grubymi warstwami czy też laserunkowo, wydobywając konkretny ton niższych warstw obrazu. Pierwszym sposobem posługiwali się w swojej twórczości Rogier van der Weyden i Jan Vermeer; technika alla prima była z kolei charakterystyczna dla Petera Paul Rubensa czy Antonego van Dycka, którzy przed przystąpieniem do malowania jedynie zaznaczali schemat kompozycji pędzlem na płótnie. Farby olejne były dominującą techniką artystyczną do połowy XX wieku, kiedy na rynku pojawiły się farby akrylowe – szybkoschnące i łatwe w użytkowaniu.

Podłożem tej pracy jest płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla styli figuratywne, surrealizm. Przykładami prac figuratywnymi są prace Petera Paula Rubensa, Diego Velazqueza, Jana Vermeera czy Jana Matejki. Surrealiści korzystali z szerokiego repertuaru narzędzi plastycznych: obrazów, rzeźb, pierwszych instalacji, asamblaży, fotomontaży.

Przewodnie tematy pracy to: fantastyka, zwierzę. Fantastyka, która charakteryzuje się wykorzystaniem motywów sennych, nierealnych oraz baśniowych. Może ona przyjmować formy odnoszące się literackich toposów, wizji futurystycznych czy indywidualnych fantazji autora. Jest to temat lubiany zarówno przez twórców, jak i odbiorców dzieła: pierwsze wizerunki zwierząt możemy oglądać na ścianach jaskiń, gdzie prehistoryczni myśliwi umieszczali wizerunki stworzeń w celach rytualnych.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: biały, pomarańczowy. Biały, który jest stosowany w malarstwie między innymi w celu wizualnego zmiękczenia kompozycji oraz nadania jej subtelnego charakteru. Kolor pomarańczowy kojarzy się z latem i świeżością, dlatego warto wprowadzić go do wnętrz, w których brakuje słońca.

Nastroj pracy charakteryzują radość, inne. Wbrew temu, co można sądzić, wywołanie radości u odbiorcy jest jednym z najtrudniejszych wyzwań artystycznych.