Ostatni trzepot złotych skrzydeł, 2025

"Ostatni trzepot złotych skrzydeł" to obraz o wymiarach 50x50 cm z 2025 roku. Autorem pracy jest Aleksandra Elizabethe Wojtysiak.

Dzieło zostało wykonane w technikach: akryl, szlagmetal. Jest to farba syntetyczna, w produkcji której wykorzystuje się cząsteczki pigmentów oraz żywice poliakrylowe. Początkowo, farby akrylowe wykorzystywano do prac przemysłowych i budowlanych, m. In. Pokrywając nimi ściany budynków w klimacie nadmorskim, jednak od lat 50-tych szybko zyskiwały popularność jako medium malarskie. Posiadają liczne zalety: szybki czas schnięcia, dostępność, stosunkowo niską cenę, bogatą gamę kolorystyczną oraz łatwość posługiwania się nią. Może być wykorzystywana do pokrywania zarówno płótna jak i drewna, szkła, metalu, papieru, kartonu. Występuje w postaci płynnej (w pojemnikach) oraz żelowej (w tubkach) Farba akrylowa jest dobrym rozwiązaniem dla początkujących artystów, chociaż spotkamy ją w twórczości kanonicznych mistrzów malarstwa, takich jak Basquiat, Andy Warhol czy Edward Dwurnik. Jest to zamiennik złota płatkowego, wykonany ze stopu różnych metali, najczęściej mosiądzu. W przeciwieństwie do złota, szlagmetal jest tańszy, grubszy oraz łatwiejszy w działaniu warsztatowym. Płatkami szlagmetalowymi można pokrywać różnorodną powierzchnię, taką jak szkło, metal, płótno czy drewno.

Podłożem tej pracy jest płótno. Jest to tkanina o splocie płóciennym, posiadająca wielorakie zastosowanie. Płótno wykorzystywane jest jako podobrazie malarskie: najpopularniejszymi rodzajami są te wykonane z włókien bawełnianych lub lnianych. Płótno malarskie bywa mocowane na krosnach (drewnianych listwach), tworząc blejtram lub umieszczane na desce drewnianej przy pomocy odpowiedniego kleju. Płótno jest w następnej kolejności gruntowane oraz pokrywane farbą.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla styli abstrakcja, figuratywne. Jest to styl porzucający wszelkie podobieństwa formalne do form rzeczywistych, postulując wyrażanie za pomocą sztuki wartości abstrakcyjnych, idei, emocji, symboli. Przykładami prac figuratywnymi są prace Petera Paula Rubensa, Diego Velazqueza, Jana Vermeera czy Jana Matejki.

Tematem tej pracy są człowiek, geometria, zwierzę. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu. Kształt i kolor mają największy udział w Geometrii. Relacja między nimi często prowadzi do powstania zaskakujących motywów. Prace Pieta Mondriana, znanego jako najpopularniejszego autor kompozycji wykorzystujących geometrię, szybko przeniknęły do wzornictwa dekoracyjnego a nierzadko również przemysłowego. Juz w czasach prehistorycznych zwierzęta były motywem rysunków na ścianach jaskiń. Bardzo często pojawiały sie także w mozaikach oraz malarstwie ściennym w starożytności (Pompeje, Herkulanum). Zwierzęta fascynowały również polskich artystów szczególnie nurtu realistycznego i występowały na obrazach Wierusza-Kowalskiego, Kossaków czy Chełmońskiego.

"Ostatni trzepot złotych skrzydeł" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: beż, biały, niebieski, złoty. Jest to barwa idealna do spokojnych, przytulnych przestrzeni, w których nie chcemy wprowadzać żywiołowego elementu. Kolor ten stanowi uniwersalny element, który nada naszemu wnętrzu minimalistycznego charakteru. Kolor niebieski uspokaja i odpręża, dlatego zastanówmy się nad umieszczeniem błękitnego dzieła sztuki w naszej sypialni. Złoty, który kojarzy się zarówno z blichtrem, przepychem, jak również z elegancją i wytwornością. W zależności od ilości złota na obrazie i rzeźbie, wprowadza grę z naturalnym światłem padającym na pracę.

Nastroj pracy charakteryzują melancholia, spokój. Dzieła sztuki o zgaszonych barwach, przedstawiające jesienne krajobrazy bądź postacie ludzkie pogrążone w zadumie wywołują melancholię. Kompozycje pełne spokoju są pozbawione efektu ruchu i dominuje w nich ohraniczona paleta barw.