Pe Na Tsu, 2018

„Pe Na Tsu” to praca z serii „Zapomniani bogowie”.

Postać, dekoracje boczne i korona mają powierzchnię ukształtowaną, są wypukłe. Praca jest bardzo energetyczna. 

Zapomniani bogowie są istotami przedwiecznymi z czasów przed pojawieniem się ludzkości. Nie zachowały się żadne przekazy z nimi związane. Może gdybyśmy potrafili zrozumieć inskrypcje widniejące na ich koronach, to dowiedzielibyśmy się, czemu patronowali poszczególni bogowie.
Zapomniani bogowie różnią się między sobą energią, wyglądem, a nawet kolorystyką. Niektórzy wydają się być bliżsi światu roślinnemu, w innych drzemie dzika, niemal zwierzęca moc. Patrząc na "Pe Na Tsu", widzi się wojownika.

Obraz o tytule "Pe Na Tsu" to praca z 2018 roku o wymiarach 60x80 cm. Jej autorem jest Barbara Trojanowska.

Praca wykonana została w technice technika własna. Technika autorska, niepowtarzalna i oryginalna, zwykle mieszana, zależna od indywidualnej wizji artysty. W dużej mierze polega na eksperymentalnych działaniach samego twórcy.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: figuratywne, inne, surrealizm. Przykładami prac figuratywnymi są prace Petera Paula Rubensa, Diego Velazqueza, Jana Vermeera czy Jana Matejki. Surrealiści aktywnie uczestniczyli w życiu artystycznym i kulturalnym powojennej Francji, często stosując prowokacje intelektualne w stosunku do osobistości ze świata polityki.

Przewodnie tematy pracy to: fantastyka, inne. Fantastyka, która charakteryzuje się wykorzystaniem motywów sennych, nierealnych oraz baśniowych. Może ona przyjmować formy odnoszące się literackich toposów, wizji futurystycznych czy indywidualnych fantazji autora.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory brązowy, czerwony, złoty, inne. Kolor brązowy ma duży potencjał związany z wystrojem wnętrz, ponieważ nadaje przestrzeni naturalnego charakteru. Czerwony, który w zależności od kontekstu, kojarzy się z ogniem, krwią, miłością, strachem, śmiercią. Prawdopodobnie jest to najbardziej wieloznaczna barwa w całej kulturze wizualnej. Kolor złoty oznacza sferę niebiańską, władzę oraz luksus.

Klimat obrazu opisać mozna jako: pasja, żywiołowość. Pasja, którą można osiągnąć dzięki motywom miłości, przyjemności, pożądania, lub – z drugiej strony – agresji, złości i wzburzenia uczuciowego. Żywiołowość mogą wywoływać dzieła sztuki o wibrujących barwach i dynamicznych liniach.