EUFORIA, 2024

Ten obraz to prawdziwa eksplozja kolorów i emocji. Dominują tu ciepłe odcienie błękitnego nieba oraz intensywna czerwień spodenek dziecka, które zdaje się unosić w powietrzu. Chmury są jak wata cukrowa, bardziej puszyste niż można sobie wyobrazić. To wszystko razem tworzy harmonijną i lekką kompozycję, która przyciąga wzrok od razu. Jest coś magicznego w tym dziele, coś, co przywodzi na myśl beztroskie dni dzieciństwa. Patrząc na to dziecko, niemalże czuć jak wiatr rozwiewa jego włosy, a słońce ogrzewa jego skórę. Artysta użył luźnych pociągnięć pędzla, które dodają ruchu i dynamizmu całej scenie. Styl jest impresjonistyczny, choć można dostrzec wpływy współczesne, co dodaje dziełu nowoczesnego uroku. To dzieło sprawia, że czujesz się nieco nostalgic, wspominasz letnie dni nad morzem i cichutkie szelesty fal. „It's amazing” – można by rzec, patrząc na tą mieszankę kolorów i emocji. Mi to przypomina zabawy na plaży z dzieciakami, kiedy czas zdawał się stać w miejscu. A teraz chciałoby się znów być tym dzieckiem, które skacze bez trosk i zmartwień. Kolory i światło, a może najbardziej ten uśmiech skrywający się gdzieś w szczegółach. Zostaje w pamięci na długo.

Obraz o tytule "EUFORIA" to praca z 2024 roku o wymiarach 70x90 cm. Jej autorem jest Dariusz Żejmo.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: olej, ołówek. Farba olejna to rodzaj farby powstała w wyniku zmieszania pigmentu z olejem roślinnym, często lnianym. Jest to wolnoschnąca technika wymagająca wiedzy, doświadczenia i praktyki. Farby olejne po raz pierwszy pojawiły się w starożytności na Dalekim Wschodzie, ale w Europie rozpowszechniły się w XV wieku, najwcześniej najprawdopodobniej we Flandrii. Szybko zyskały popularność ze względu na różnorodne efekty, które mogły być dzięki nim uzyskane – przede wszystkim świetlistość oraz wyrazistość kolorów. Farba olejna może być kładziona impastami, a więc grubymi warstwami, oraz laserunkowo. Laserunki to półprzezroczyste warstwy farby powstałe w wyniku rozcieńczenia ich dużą ilością odpowiedniego rozpuszczalnika, dzięki którym artysta może zmienić lub wydobyć odpowiedni ton niższych warstw obrazu. Ten klasyczny sposób nakładania cienkich warstw farby olejnej, spotykamy u flamandzkich oraz holenderskich artystów, takich jak Jan van Eyck, Rogier van der Weyden, Jan Vermeer czy Cornelis Gijsbrechts. Inną techniką jest alla prima, a więc nakładanie grubej warstwy farby swobodnym gestem malarskim, czasem bez szkicu przygotowawczego na płótnie, a czasem bazując jedynie na schematycznej kompozycji zaznaczonej pędzlem na podobraziu. Techniką alla prima posługiwał się Peter Paul Rubens oraz Anton van Dyck. Popularność farb olejnych spadła po połowie XX wieku, kiedy wielu artystów zwróciło się ku farbom akrylowym. Jest to technika rysunkowa znana już w antyku, wykorzystująca najpierw ołów, a od XVI wieku grafit w drewnianej obudowie. Współcześnie, różne rodzaje ołówka pozwalają artyście osiągnąć różne rodzaje linii; o stopniu twardości i fakturze grafitu informują nas literowe oznaczenia na ołówku. Medium to wykorzystywane jest głównie na papierze w celu sporządzenia rysunkowego szkicu; światłocień można uzyskać poprzez technikę zwaną cieniowaniem. Ołówek wykorzystywany bywa przez artystów związanych z hiperrealizmem, ceniących tę technikę ze względu na możliwość dopracowania szczegółów. Najbardziej znanym artystą tworzącym rysunki przy pomocy ołówka był niemiecki malarz i grafik Albrecht Dürer.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to rodzaj tkaniny o splocie płóciennym, które charakteryzuje się szerokim zastosowaniem. W przypadku warsztatu artystycznego, płótno występuje w charakterze podobrazia: może zostać rozpięte na listwach drewnianych, tworząc blejtram, lub zostać umieszczone na desce. Kompozycję malarską umieszcza się na płótnie uprzednio zagruntowanym.

Artysta wykonał obraz w stylach: figuratywne, realizm. Sztuką figuratywną jest przede wszystkim realizm, stanowiący dokładnie odzwierciedlenie wizualnych form otaczającej nas rzeczywistości. Powrotem do realizmu okazał się hiperrealizm, będący mistrzowskim, niezwykle szczegółowym odzwierciedleniem rzeczywistości.

Przewodnie tematy pracy to: człowiek, morze, pejzaż. Człowiek pojawił się już w sztuce prehistorycznej i jest jednym z głownych tematów w sztuce do czasów współczesnych. Jest to temat obejmujący swym zasięgiem zarówno egzotyczne plaże Ameryki Południowej, jak i sentymentalne widoki zimnego wybrzeża Skandynawii. W przeszłości pejzaż był jednym z głównych motywów prac w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście a jego potencjał został odkryty przez niemieckich romantyków, których prace odzwierciedlały marzenia i niepokoje człowieka.

"EUFORIA" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występuje wielokolorowy. Welobarwne dzieła sztuki warto dopasować do wnętrza tak, by choć jeden kolorystyczny element kompozycji znalazł odzwierciedlenie w elemencie wystroju poza ramami obrazu.

Klimat obrazu opisać mozna jako radość, którą wywołują jasne kolory, dekoracyjne linie i motywy takie jak ludzie, natura oraz zwierzęta.