Struktura subtelna, 2024

STRUKTURA SUBTELNA.

Obraz ukazuje postać stojącą na plaży w wietrzny dzień, co wyraźnie widać po rozwianej, czerwonej sukni, która zdaje się tańczyć na wietrze. Kolory są intensywne, z przewagą niebieskości i bieli na niebie, co buduje poczucie przestrzeni i swobody. Słońce rzuca ciepłe, żółtawe światło na postać, podkreślając jej sylwetkę i tworząc kontrast z chłodnymi tonami morza. To prawdziwy "wow" moment artystyczny. Kompozycja jest dynamiczna, pomimo statycznej pozy bohaterki, co daje poczucie ruchu i energii.

Atmosfera obrazu jest pełna beztroski i radości życia. Można poczuć delikatny powiew wiatru i usłyszeć szum fal. Styl pracy nawiązuje do impresjonizmu z widocznymi, ekspresyjnymi pociągnięciami pędzla, które dodają dziełu emocjonalną głębię. Malarska technika, z żywą paletą i dynamicznymi pociągnięciami, świetnie oddaje ulotność chwili.

Dzieło może budzić w odbiorcy uczucie nostalgii za beztroskim dzieciństwem czy wakacyjnymi wspomnieniami. Ja też kiedyś byłem na plaży i bawiłem się w piasku! Taki widok może skłonić do refleksji nad pięknem chwil, które przemijają w mgnieniu oka. In English, it's like capturing a "moment in time" pełen lekkości i marzeń. Praca zmusza do zatrzymania się, chociaż na chwilę, by docenić chwilę obecności w codziennym chaosie świata. Bez nadmiernej prawidłowości, obraz urzeka swą autentycznością, mieszając techniczne mistrzostwo z czystym wyrazem emocji.

"Struktura subtelna" - obraz jest dziełem z 2024 roku I charakteryzuje się wymiarem 80x120 cm. Autorem jest Dariusz Żejmo.

Praca wykonana została w technice olej. Jest to medium składające się z barwnego pigmentu oraz oleju lnianego, charakteryzujące się długim czasem schnięcia, wyrazistymi kolorami oraz świetlistą powierzchnią. Istnieje wiele sposobów nakładania farby olejnej na podobrazie: można robić to impastowo, a więc grubymi warstwami czy też laserunkowo, wydobywając konkretny ton niższych warstw obrazu. Pierwszym sposobem posługiwali się w swojej twórczości Rogier van der Weyden i Jan Vermeer; technika alla prima była z kolei charakterystyczna dla Petera Paul Rubensa czy Antonego van Dycka, którzy przed przystąpieniem do malowania jedynie zaznaczali schemat kompozycji pędzlem na płótnie. Farby olejne były dominującą techniką artystyczną do połowy XX wieku, kiedy na rynku pojawiły się farby akrylowe – szybkoschnące i łatwe w użytkowaniu.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Artysta wykonał obraz w stylu figuratywne. Sztuka figuratywna to typ prac artystycznych, w których możemy wyróżnić sylwetki ludzkie, zwierzęce czy przyrodnicze w ich proporcjach naturalnych lub bliskich rzeczywistym.

Przewodnie tematy pracy to: człowiek, morze, pejzaż. Człowiek pojawił się już w sztuce prehistorycznej i jest jednym z głownych tematów w sztuce do czasów współczesnych. Malarstwo marynistyczne zazwyczaj przedstawia wzburzone fale, morską pianę oraz taniec świateł na powierzchni wody. Tematyka ta wymaga nawet dzisiaj, sporego kunsztu technicznego u artysty, który za pomoca palety kolorów musi wykreowac Nastroj zagrożenia, przygody lub melancholijnej nostalgii. Klasyczny pejzaż został porzucony przez impresjonistów i postimpresjnistów, którzy zaproponowali nowe spojrzenie na ten motyw. Stał się on wtedy mniej realistyczny, a znacznie bardziej zmodyfikowany pod kątem psychologii twórcy.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor wielokolorowy. Prace o mieszanej kolorystyce są najlepszym sposobem na wprowadzenie szalonego akcentu do białych, minimalistycznych przestrzeni mieszkalnych i biurowych.

Nastroj pracy charakteryzują melancholia, pasja, spokój, żywiołowość. Melancholia może być wywoływana przez sztukę wykorzystującą motyw tęsknoty, zadumy nad przeszłością, rozstania czy śmierci. W przypadku pasji, artyści najczęściej stosują ciepłą kolorystykę zdominowaną przez czerwień lub wybierają tematy związane ze sferą uczuciową człowieka. Spokój, który związany jest najczęściej z motywami natury bądź abstrakcją w subtelnej gamie kolorystycznej. Prace o dynamicznych kompozycjach, poruszające wątki związane ze skrajnymi stanami emocjonalnymi tworzą atmosferę żywiołowości.