Wdzięk nicości zdrobniałej, 2023
Technika własna, Akryl, Deska
53 cm x 42 cm
- Darmowa dostawa na terenie Polski
- 14 dni na zwrot pracy
- Certyfikat autentyczności
- Odbiór w centrum Warszawy
- Wygodne formy płatności
Praca strukturlana na sklejce drewnianej z delikatnym dodatkiem bejcy. Zabezpieczona werniksem.
"Wdzięk nicości zdrobniałej" to obraz o wymiarach 42x53 cm z 2023 roku. Autorem pracy jest Joanna Buszko.
Praca wykonana została w technikach: akryl, technika własna. Jest to rodzaj farby opatentowany w Niemczech w 1934 roku, początkowo wykorzystywany w przemyśle i do prac remontowych (malowano nią elewacje budowli w morskim klimacie); jako medium artystyczne rozpowszechnił się od lat 50-tych XX wieku i szybko zyskały popularność ze względu na łatwość operowania nimi, niską cenę, szybki czas schnięcia oraz żywe kolory. Akryle można stosować na dowolnym podłożu – drewnie, metalu, płótnie, papierze, kartonie, szkle. Nie jest to medium wymagające wiedzy i praktyki w takim stopniu, jak ma to w przypadku farb olejnych, dlatego farby akrylowe poleca się początkującym adeptom sztuk pięknych. Akryle pozwalają na nakładanie warstw cienkich, laserunkowych, jak i impastowych. Mogą występować jako płyn lub żel w tubkach. Można spotkać je w twórczości artystycznej Andy’ego Warhole’a, Tadeusza Dominika, Basquiata czy Edwarda Dwurnika. Od lat 70-tych, technika własna staje się najlepszym opisem dla dzieł artystycznych z nurtu instalacji – często wykorzystuje ona bowiem oryginalne rozwiązania techniczne, sięgające nie tylko do materialnego rezerwuaru, ale również mediów.
Praca wykonana jest w oparciu o deska. Jest to drewniany element w formie płaskiego, wydłużonego prostopadłościanu, stosowany głównie jako materiał budowlany, półprodukt meblarski lub materiał wykończeniowy. W warsztatach artystycznych, deski wykorzystywane są do żłobienia lub wypalania w nich reliefów bądź jako podłoże malarskie. Aż do czasów renesansu, deska była bowiem najpopularniejszą powierzchnią do malowania obrazów. Jej popularność spadała od XVI wieku, kiedy zastąpiło ją płótno na blejtramie. Obecnie, wciąż wykorzystywana jest w ikonopisarstwie: odpowiednio sezonowane deska zapobiegnie wypaczeniu drewna, dzięki czemu ikona przetrwa wiele lat w nienaruszonym stanie.
Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu minimalizm. Jako minimalizm określa się kompozycje malarskie ograniczające rezerwuar środków artystycznych na rzecz prostych, schematycznych kompozycji oraz skromnej gamy kolorystycznej.
Przewodnie tematy pracy to: abstrakcja, geometria. Geometria, która nadaje dziełom sztuki schematyczną estetykę opartą na relacjach między kształtami i kolorami. Najpopularniejszym autorem geometrycznych kompozycji był holenderski malarz Piet Mondrian związany z grupą De Stijl. Jego intelektualne prace szybko przeniknęły do wzornictwa dekoracyjnego jako czysto dekoracyjne wzory.
"Wdzięk nicości zdrobniałej" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: biały, beż, brązowy. Kolor ten stanowi uniwersalny element, który nada naszemu wnętrzu minimalistycznego charakteru. Beż to dobre rozwiązanie dla rustykalnych, drewnianych wnętrz. Kolor brązowy ma duży potencjał związany z wystrojem wnętrz, ponieważ nadaje przestrzeni naturalnego charakteru.
Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako spokój. Kompozycje pełne spokoju są pozbawione efektu ruchu i dominuje w nich ohraniczona paleta barw.