LA Composition 14 000 RR , 2025

"LA Composition 14 000 RR " - obraz jest dziełem z 2025 roku I charakteryzuje się wymiarem 70x125 cm. Autorem jest LA Farba Lewandowska.

Praca wykonana została w technikach: kolaż, technika własna. Jest to technika artystyczna, której nazwa pochodzi od francuskiego terminu coller, oznaczającego sklejanie. Polega ona na tworzeniu kompozycji z różnorodnych i różnobarwnych materiałów pozyskiwanych głównie z przedmiotów wykonanych przemysłowo, takich jak ścinki gazet, tkaniny, fotografie, które łączy się ze sobą na płótnie lub papierze przy pomocy kleju oraz uzupełnia farbami olejnymi i akrylowymi czy gwaszem. Nazwę techniki wymyślili na początku XX wieku artyści związani z kubizmem – Georges Braque i Pablo Picasso, ale samo działanie artystyczne stosowano już w starożytnych Chinach. Kolaż zyskał popularność wśród surrealistów, dadaistów, konstruktywistów i futurystów. Jest to indywidualna technika artystyczna, opracowywana w konkretnym warsztacie twórczym i dostosowana do potrzeb i wizji artysty.

Artysta wykonał obraz w stylach: abstrakcja, inne. Abstrakcja to styl odrzucający odzwierciedlenie rzeczywistości I w zamian przekazanie jej w postaci abstrakcyjnych pojęć i idei, miedzy innymi przy pomocy kolorów, kształtów I linii.

Przewodnie tematy pracy to: abstrakcja, człowiek, geometria, morze, pejzaż, inne. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu. Geometria, która nadaje dziełom sztuki schematyczną estetykę opartą na relacjach między kształtami i kolorami. Najpopularniejszym autorem geometrycznych kompozycji był holenderski malarz Piet Mondrian związany z grupą De Stijl. Jego intelektualne prace szybko przeniknęły do wzornictwa dekoracyjnego jako czysto dekoracyjne wzory. Jest to wątek chętnie podejmowany przez artystów malujących z natury, tworzących swe kompozycje w czasie plenerów artystycznych. Morze pozwala artyście na zaprezentowanie swoich umiejętności technicznych, oddając jego złożoną strukturę i efekt załamywania się promieni słonecznych na powierzchni fali. Choć zajmował on niską pozycję w hierarchii akademickich tematów od XVII do XIX wieku, wyemancypował się poza oficjalnym nurtem sztuki arystokratycznej i mieszczańskiej, będąc jednym z ulubionych motywów artystów "Salonu odrzuconych".

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor czarny. W pracach impresjonistów nigdy nie spotakmy kolory czarnego. Stał się on natomiast dobitnym akcentem w sztuce współczesnej, stawiającej na minimalizm.

Nastroj pracy charakteryzuje inne.