Cekiny II, 2025

'' Cekiny II,, akryl na płótnie 100 na 80 cm z 2025
Syg: prawy górny  róg M.Ł 025 Cekiny II
Tył: Małgorzata Łodygowska 2025 '' Cekiny II,, 
Zawerniksowany. Nie wymaga oprawy zamalowane boki .
Cekiny wyjątkowa ozdoba ubrań, namiastka biżuterii, noszą je osoby lubiące błyszczeć i być zauważone. Cekiny II to drugi obraz z serii Cekiny.
Podjęty został na obrazie temat martwej natury, podejmowany już od 1504 roku.
Jest kilka rodzajów martwej natury ja połączyłam kilka, w formie inspirując się pracami Toma Wasselmanna.
Na tkaninie z motywem zwierzęcym (Wzory te były wykorzystywane w sztuce i odzieży, symbolizując siłę, witalność i status społeczny) ułożone są codzienne przedmioty okulary artystki w tle zdjęcie malutkiego pieska ubranego z najnowszą modą w sweterek (nawiązanie do martwych natur myśliwskich , na nich były przedstawiane trofea myśliwskie nie pupile - znak czasu) 
Owoce i warzywa często symbolizują obfitość, dostatek i dobre zdrowiem.
Jest to swoistego rodzaju selfie, w formie zbioru przedmiotów mówiących o dostatku, tak jak robili to nasi podkowie.
Obraz namalowany w konwencji malarstwa figuratywnego, i Pop atu.
Doskonale sprawdzi się w każdym eksponowanym miejscu, sypialni, salonie.

"Cekiny II" - obraz jest dziełem z 2025 roku I charakteryzuje się wymiarem 100x80 cm. Autorem jest Małgorzata Łodygowska.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę akryl. Jest to rodzaj farby opatentowany w Niemczech w 1934 roku, początkowo wykorzystywany w przemyśle i do prac remontowych (malowano nią elewacje budowli w morskim klimacie); jako medium artystyczne rozpowszechnił się od lat 50-tych XX wieku i szybko zyskały popularność ze względu na łatwość operowania nimi, niską cenę, szybki czas schnięcia oraz żywe kolory. Akryle można stosować na dowolnym podłożu – drewnie, metalu, płótnie, papierze, kartonie, szkle. Nie jest to medium wymagające wiedzy i praktyki w takim stopniu, jak ma to w przypadku farb olejnych, dlatego farby akrylowe poleca się początkującym adeptom sztuk pięknych. Akryle pozwalają na nakładanie warstw cienkich, laserunkowych, jak i impastowych. Mogą występować jako płyn lub żel w tubkach. Można spotkać je w twórczości artystycznej Andy’ego Warhole’a, Tadeusza Dominika, Basquiata czy Edwarda Dwurnika.

Podłożem tej pracy jest płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla styli figuratywne, pop-art. Przykładami prac figuratywnymi są prace Petera Paula Rubensa, Diego Velazqueza, Jana Vermeera czy Jana Matejki. Pop-art to kierunek w sztuce powstały w latach 50-tych XX wieku, nawiązujący dialog z kulturą popularną, konsumpcyjnym stylem życia powojennych mas oraz cywilizacją wielkomiejską.

Tematem tej pracy są martwa natura, portret, zwierzę. Już w starożytności, w sztuce, można zauważyć pojawiające sie motywy martwej natury. Jednak za prawdziwych mistrzów należy uznać holenderskich malarzy z XVII wieku, którzy bardzo często wykorzystywali ten motyw. Obrazy przedstawiające martwą naturę były chętnie kupowane przez mieszczaństwo a w XVII wieku znalazły uznanie kolekcjonerów „stylu holenderskiego”, którego wielbicielem był między innymi Stanisław August Poniatowski. Portrety są z jednej strony cennym źródłem historycznym, z drugiej zaś mogą dotyczyć krytycznego spojrzenia na kwestie społeczne i polityczne. W sztuce współczesnej skupiają się one na tym drugim zagadnieniu, choć nadal mogą występować w kokntekście czysto estetycznym. Jest to jeden z najchętniej podejmowanych wątków w sztukach plastycznych, ukazujących przedstawicieli królestwa zwierząt w różnych konwencjach i stylach.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: beż, brązowy, czerwony, pomarańczowy, żółty, niebieski, wielokolorowy. Głównym zadaniem beżu jest ocieplenie pracy oraz wprowadzenie aury naturalizmu i elegancji. Jeżeli poszukujemy dzieła sztuki, które wizualnie dopasuje się do jasnego, kremowego wnętrza, barwa brązowa z pewnością okaże się strzałem w dziesiątkę. Poprzez odpowiedni kontekst czerwień może podkreślać silne emocje, niebezpieczeństwo bądź przyjemność. Wprowadza również dynamikę do kompozycji. Barwa pomarańczowa pozwoli nam ożywić dom i miejsce pracyŻółty, który często wykorzystywano w impresjonistycznych obrazach do podkreślenia elementów garderoby, nieba, kwiatów oraz zbóż. Barwa ta rozświetla kompozycję, nadając jej delikatnego charakteru. Kolor niebieski uspokaja i odpręża, dlatego zastanówmy się nad umieszczeniem błękitnego dzieła sztuki w naszej sypialni. Welobarwne dzieła sztuki warto dopasować do wnętrza tak, by choć jeden kolorystyczny element kompozycji znalazł odzwierciedlenie w elemencie wystroju poza ramami obrazu.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako pasja, radość, spokój, żywiołowość. Pasja, którą można osiągnąć dzięki motywom miłości, przyjemności, pożądania, lub – z drugiej strony – agresji, złości i wzburzenia uczuciowego. Radość można osiagnąć poprzez kolory kojarzące się z przyrodą - np. Zielenią czy błękitami. Spokój najlepiej osiągnąć przy pomocy minimalistycznych kompozycji, które cechują ograniczoną paletą kolorystyczną. Żywiołowość, którą osiąga się poprzez wibrującą kolorystykę oraz emocjonalne tematy malarskie i rzeźbiarskie.