Zbliżenie gwiazd, 2022

Twórczość Michała Jamioła to ekspresja, dynamika, energia i pozytywne emocje zapisane kolorem. Obraz "Zbliżenie gwiazd" ma strukturę przestrzenną, dzięki zastosowanej technice własnej, która wyróżnia i charakteryzuje artystę. Nawiązując do współczesnych mistrzów hiszpańskiego malarstwa ekspresyjnego i sztuki materii artysta tworzy malarstwo dotykowe, teksturowane, tworzone często za pomocą grubej warstwy farby i różnorodnej materii, np. piasku czy cementu.

 Obraz jest odważny, nasycony głębią koloru z przepięknie widoczną strukturą 3D, która wpływa na wielowymiarowość pracy i bogactwo doznań artystycznych.

Obraz wykonany na płótnie w rozmiarze 100cmx100cm. Sygnatura znajduje się na przednim, dolnym rogu. Tył obrazu opisany tytułem, rozmiarem, rokiem powstania i podpisany. Rok powstania 2022

"Zbliżenie gwiazd" - obraz jest dziełem z 2022 roku I charakteryzuje się wymiarem 100x100 cm. Autorem jest Michał Jamioł.

Dzieło zostało wykonane w technikach: akryl, technika własna, węgiel, inne. Farba akrylowa to farba, do produkcji której wykorzystuje się żywice poliakrylowe z cząsteczkami pigmentów. Początkowo, zwłaszcza w latach 50-tych w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, wykorzystywano je w budownictwie do malowania elewacji budynków narażonych na morski klimat. Wkrótce zaczęły być stosowane również jako medium malarskie. Są łatwe w użyciu, szybkoschnące, zachowują żywe kolory przez długi czas; ponadto mogą być stosowane na różnych podłożach – płótnach, drewnie, płycie metalowej, szkle, papierze, kartonie. Akryle nie wymagają znajomości skomplikowanych technik, jak bywa to w przypadku farb olejnych, dlatego też stanowią doskonały wybór dla miłośników sztuki, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z malarstwem. Technika ta pozwala na nakładanie zarówno grubych warstw farby, jak i cienkich, laserunkowych. W zależności od stopnia rozcieńczenia farby wodą, akryle mogą występować w postaci żelu w tubce, sprayu, płynu. Są najpopularniejszym rodzajem farby malarskiej, stosowanej między innymi przez Davida Hockneya, Jeana-Michela Basquiata, Andy’ego Warhola, Edwarda Dwurnika, Tadeusza Dominika czy Jana Dobkowskiego. Technika autorska, niepowtarzalna i oryginalna, zwykle mieszana, zależna od indywidualnej wizji artysty. W dużej mierze polega na eksperymentalnych działaniach samego twórcy. Jest to technika, której rodowód sięga czasów prehistorycznych. Najpopularniejszym podłożem dla węgla jest biały, szary albo wielokolorowy papier, w przypadku którego można dodatkowo zastosować białą kredę do podkreślenia jasnych fragmentów kompozycji. Do utrwalenia rysunku węglem niezbędna jest fiksatywa, a więc specjalny roztwór chemiczny, który zwykle wykorzystywany jest do skrócenia czasu schnięcia farby olejnej. Węgiel był powszechnie używany przez artystów średniowiecznych oraz renesansowych do tworzenia szkiców przygotowawczych pod wielkie kompozycje malarskie oraz freski. Szkice węglem zostawili po sobie Leonardo da Vinci, Michał Anioł czy Rafael Santi. W XIX wieku technika ta została doceniona jako autonomiczna forma wyrazu, np. W pracach Stanisława Wyspiańskiego czy późniejszych dziełach Witkacego.

Podłożem tej pracy jest płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Artysta wykonał obraz w stylach: abstrakcja, ekspresjonizm. Najbardziej znanymi twórcami kompozycji abstrakcyjnych byli Piet Mondrian, Jackson Pollock, Paul Klee, Kazimierz Malewicz, Lucio Fontana. Najsłynniejszymi polskimi ekspresjonistami byli artyści należący do grupy BUNT, działającej przed II wojną światową.

Tematyka pracy to abstrakcja.

Wśród gamy kolorystycznej dominuje kolor wielokolorowy. Dzięki zabiegowi artystycznemu mieszanej kolorystyki z łatwością dopasujemy dzieło do wnętrza o takiej kolorystyce, która występuje choć w jednym fragmencie obrazu czy rzeźby.

Klimat obrazu opisać mozna jako: pasja, radość, żywiołowość. Wywołują ją tematy dotyczące miłości i erotyki, zaś wśród kolorów pełnych pasji na pewno znajdą się czerwienie i róż. Kompozycje malarskie i rzeźbiarskie wywołujące radość są szczególnie pożądane w przestrzeni domowej, gdzie pozwalają nam się zrelaksować. Sztuka pełna żywiołowości powinna znaleźć się w przestrzeni biurowej, ponieważ pozytywnie wpływa na kreatywność pracowników oraz dodaje energii.