Krwiożercza polityczna świnka, 2020

Obraz o tytule "Krwiożercza polityczna świnka" to praca z 2020 roku o wymiarach 28x38 cm. Jej autorem jest Paweł Zakrzewski.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę akryl. Jest to rodzaj farby opatentowany w Niemczech w 1934 roku, początkowo wykorzystywany w przemyśle i do prac remontowych (malowano nią elewacje budowli w morskim klimacie); jako medium artystyczne rozpowszechnił się od lat 50-tych XX wieku i szybko zyskały popularność ze względu na łatwość operowania nimi, niską cenę, szybki czas schnięcia oraz żywe kolory. Akryle można stosować na dowolnym podłożu – drewnie, metalu, płótnie, papierze, kartonie, szkle. Nie jest to medium wymagające wiedzy i praktyki w takim stopniu, jak ma to w przypadku farb olejnych, dlatego farby akrylowe poleca się początkującym adeptom sztuk pięknych. Akryle pozwalają na nakładanie warstw cienkich, laserunkowych, jak i impastowych. Mogą występować jako płyn lub żel w tubkach. Można spotkać je w twórczości artystycznej Andy’ego Warhole’a, Tadeusza Dominika, Basquiata czy Edwarda Dwurnika.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże deska. Jest to drewniany element z drewna dowolnego gatunku, wykorzystywany jako materiał budowlany, meblarski, wykończeniowy lub artystyczny. Na desce powstają obrazy artystyczne, można rzeźbić w nim reliefy, dowolnie wypalać bądź wykorzystywać do instalacji artystycznych. Deska była podłożem malarskim, które dominowało aż do końca XVI wieku, kiedy zostało wyparte przez płótno. W malarstwie wschodnim, t. J. Rusko-bizantyjskim, deska jest podłożem dla ikon prawosławnych. Wymaga ona wcześniejszego przygotowania oraz sezonowania, dzięki któremu powierzchnia ikony nie ulegnie spękaniu z powodu wypaczenia drewna.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: ekspresjonizm, street art. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu. Najbardziej znanymi artystami sztuki ulicznej są Banksy, Basquiat oraz René Moncada.

Przewodnie tematy pracy to: człowiek, portret. Człowiek pojawił się już w sztuce prehistorycznej i jest jednym z głownych tematów w sztuce do czasów współczesnych. Portret, który tworzono już się w antyku jako formę upamiętnienia wizerunku przodków (w rzeźbie i malarstwie, np. Na portretach z Fajum). Po długim czasie, jako samodzielna forma dotycząca indywidualnych osób świeckich, pojawił się dopiero w okresie quattrocenta na ziemiach włoskich.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory czerwony, różowy. Obraz lub rzeźba o czerwonej barwie będzie główną gwiazdą w naszym wnętrzu, zwracającą uwagę wszystkich wizualnych odbiorców.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako niepokój, żywiołowość, inne. Niepokój może łączyć się z dziełami sztuki przedstawiającymi stworzenia jak z koszmaru sennego bądź poprzez psychodeliczne, niefiguratywne kompozycje oddziałujące na naszą podświadomość. Prace o dynamicznych kompozycjach, poruszające wątki związane ze skrajnymi stanami emocjonalnymi tworzą atmosferę żywiołowości.