Stare podwórko z rowerem, 2022

Piękny, realistyczny obraz akrylowy, którego motywem jest stare podwórko. Umiejętne położenie farby szpachlą malarską świetnie oddaje faktury starych, zmurszałych i zapleśniałych tynków. Ale nie to jest motywem głównym. Pierwszy plan stanowi stary, postawiony niedbale rower przez mężczyznę wchodzącego do kamienicy. Artysta lubi w swoich obrazach umieszczać motyw ludzki. To obraz nędzy, biedy, bo nawet stojący po lewo samochód, to stary, czerwony gruchot, który lata świetności ma za sobą, a także stary, zdezelowany wózek.  Obraz będzie stanowił piękny prezent - np. na ślub albo dekorację pokoju czy gabinetu. Posiada on certyfikat autentyczności. Praca została wykonana na podobraziu bawełnianym - około 300g/m2. po uprzednim podwójnym gruntowaniu, farbami Vallejo i Golden z zastosowaniem częściowo metody impasto przy pomocy szpachli malarskiej. To powoduje, że obraz ma miejscami wyraźną fakturę. Obraz jest sygnowany podpisem artysty - Tomasz Olszewski/2022 w prawym, dolnym narożniku. Obraz ma zamalowane boki i został pokryty  błyszczącym werniksem. 

"Stare podwórko z rowerem" to obraz o wymiarach 90x60 cm z 2022 roku. Autorem pracy jest Tomasz Olszewski.

Praca wykonana została w technice akryl. Jest to farba syntetyczna, w produkcji której wykorzystuje się cząsteczki pigmentów oraz żywice poliakrylowe. Początkowo, farby akrylowe wykorzystywano do prac przemysłowych i budowlanych, m. In. Pokrywając nimi ściany budynków w klimacie nadmorskim, jednak od lat 50-tych szybko zyskiwały popularność jako medium malarskie. Posiadają liczne zalety: szybki czas schnięcia, dostępność, stosunkowo niską cenę, bogatą gamę kolorystyczną oraz łatwość posługiwania się nią. Może być wykorzystywana do pokrywania zarówno płótna jak i drewna, szkła, metalu, papieru, kartonu. Występuje w postaci płynnej (w pojemnikach) oraz żelowej (w tubkach) Farba akrylowa jest dobrym rozwiązaniem dla początkujących artystów, chociaż spotkamy ją w twórczości kanonicznych mistrzów malarstwa, takich jak Basquiat, Andy Warhol czy Edward Dwurnik.

Podłożem tej pracy jest płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu realizm. Mistrzostwo w realistycznym ujęciu natury osiągnięto w XVII wieku, kiedy pojawił się nurt zwany trompe l'oeil (malarstwo iluzjonistyczne).

Przewodnie tematy pracy to: architektura, pejzaż. Architektura występowała w sztuce już w czasach starożytnych, kiedy wielkie budowle miejskie przedstawiano głównie w konteście propagandy cesarskiej. Wraz z udoskonaleniem się warszatu artysty w renesansie, została ona poddana prawom perspektywy, tworząc iluzjonistyczne tło dla przedstawień religijnych i mitologicznych. Pejzaż, który w przeszłości był jednym z głównych wątków podejmowanych w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Początkowo funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście. Jego potencjał odkryli niemieccy romantycy, którzy za pośrednictwem natury odzwierciedlali marzenia i niepokoje człowieka.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: brązowy, czerwony, szary. Jeżeli poszukujemy dzieła sztuki, które wizualnie dopasuje się do jasnego, kremowego wnętrza, barwa brązowa z pewnością okaże się strzałem w dziesiątkę. Barwa czerwona stanowi najlepszy sposób na ocieplenie wnętrza, w którym przebywamy. Ponadto dynamizuje i ożywia przestrzeń poza dziełem. Ulubioną barwą artystów związanych z minimal art oraz sztuką konceptualną był kolor szary. Jest to barwa neutralna, dlatego nie odwracała uwagi od istotnych aspektów moderny: materiału, z którego wykonywano dzieło oraz zapisu procesu twórczego.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako melancholia. Dzieła sztuki o zgaszonych barwach, przedstawiające jesienne krajobrazy bądź postacie ludzkie pogrążone w zadumie wywołują melancholię.