M. Fassbender, 2012

"M. Fassbender" - obraz jest dziełem z 2012 roku I charakteryzuje się wymiarem 25x80 cm. Autorem jest Viola Tycz.

Praca wykonana została w technice akryl. Farba akrylowa to farba, do produkcji której wykorzystuje się żywice poliakrylowe z cząsteczkami pigmentów. Początkowo, zwłaszcza w latach 50-tych w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, wykorzystywano je w budownictwie do malowania elewacji budynków narażonych na morski klimat. Wkrótce zaczęły być stosowane również jako medium malarskie. Są łatwe w użyciu, szybkoschnące, zachowują żywe kolory przez długi czas; ponadto mogą być stosowane na różnych podłożach – płótnach, drewnie, płycie metalowej, szkle, papierze, kartonie. Akryle nie wymagają znajomości skomplikowanych technik, jak bywa to w przypadku farb olejnych, dlatego też stanowią doskonały wybór dla miłośników sztuki, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z malarstwem. Technika ta pozwala na nakładanie zarówno grubych warstw farby, jak i cienkich, laserunkowych. W zależności od stopnia rozcieńczenia farby wodą, akryle mogą występować w postaci żelu w tubce, sprayu, płynu. Są najpopularniejszym rodzajem farby malarskiej, stosowanej między innymi przez Davida Hockneya, Jeana-Michela Basquiata, Andy’ego Warhola, Edwarda Dwurnika, Tadeusza Dominika czy Jana Dobkowskiego.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże płyta. Jest to rodzaj podobrazia, stanowiący najczęstszy wybór artystów obok papieru, deski drewnianej oraz płótna na krosnach. Wśród popularnych rodzajów płyt znajdziemy płyty metalowe, pilśniowe oraz sklejki. Pierwsze z nich, produkowane z cyny, już w XVI wieku były wykorzystywane jako podobrazie polskich portretów trumiennych. Od XIX wieku artyści mogą malować na płytach z miedzi elektrolitycznej oraz nierdzewnego żelaza. Płyty pilśniowe powstają poprzez sklejenie ze sobą pod ciśnieniem włókien wielu gatunków drzew, ułożonych pod różnym kątem, zaś sklejki to płyty wycinane wokół pnia drzewa, łączone za pomocą kleju i prasy.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu figuratywne. W latach 50-tych XX wieku, w Stanach Zjednoczonych pojawił się ruch zwany Nową figuracją, postulujący umiejscowienie człowieka i jego kondycji ludzkiej w centrum twórczości artysty.

Tematyka pracy to człowiek, który jest bez wątpienia najpopularniejszym motywem w sztuce od prehistorii aż do dziś. Postać ludzka występowała w niezliczonych kontekstach artystycznych: jako święty, w kostiumie mitologicznym, w scenach rodzajowych, salonowych, alegorycznych oraz wielu innych. Człowiek zajął również ważne miejsce w sztuce abstrakcyjnej, jednak obiektem zainteresowania stało się jego wnętrze – świadomość oraz percepcja.

"M. Fassbender" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występuje szary. Dużą zaletą szarości jest jej uniwersalność, dlatego sprawdzi się zarówno we wnętrzach nowoczesnych jak i staroświeckich.

Nastroj pracy charakteryzuje pasja. W przypadku pasji, artyści najczęściej stosują ciepłą kolorystykę zdominowaną przez czerwień lub wybierają tematy związane ze sferą uczuciową człowieka.