Jaki jestem, nie wie nikt, 2021

Jaki jestem, nie wie nikt

"Jaki jestem, nie wie nikt" - rzeźba jest dziełem z 2021 roku I charakteryzuje się wymiarem 10x32 cm. Autorem jest Ewa Jaworska.

Dzieło zostało wykonane w technice glina. Jest to miękka ilasta skała, której pokłady znajdują się najczęściej w okolicach rzek, stawów i jezior. Od początków ludzkości używano jej do produkcji narzędzi, naczyń, dzieł sztuki oraz chat. Od antyku glina stanowiła podstawowy budulec bozzetta, a więc projektu rzeźby z brązu czy marmuru. Jest jednym ze składników masy, która po dodaniu określonych dodatków oraz wypaleniu w wysokiej temperaturze zamieni się w fajans, kamionkę lub porcelanę.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże deska. Jest to drewniany element z drewna dowolnego gatunku, wykorzystywany jako materiał budowlany, meblarski, wykończeniowy lub artystyczny. Na desce powstają obrazy artystyczne, można rzeźbić w nim reliefy, dowolnie wypalać bądź wykorzystywać do instalacji artystycznych. Deska była podłożem malarskim, które dominowało aż do końca XVI wieku, kiedy zostało wyparte przez płótno. W malarstwie wschodnim, t. J. Rusko-bizantyjskim, deska jest podłożem dla ikon prawosławnych. Wymaga ona wcześniejszego przygotowania oraz sezonowania, dzięki któremu powierzchnia ikony nie ulegnie spękaniu z powodu wypaczenia drewna.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu realizm. Mistrzostwo w realistycznym ujęciu natury osiągnięto w XVII wieku, kiedy pojawił się nurt zwany trompe l'oeil (malarstwo iluzjonistyczne).

Przewodni temat pracy to zwierzę, które było motywem kompozycji malarskich tworzonych przez prehistorycznych artystów na ścianach jaskiń. Pojawiało się również w malarstwie ściennym i mozaikach w Pompejach czy Herkulanum (wystarczy przypomnieć sobie słynną posadzkę z psem stróżującym podpisaną „Cave canem”). Fascynację zwierzętami widać również w polskim malarstwie realistycznym na płótnach Kossaków, Chełmońskiego oraz Wierusza-Kowalskiego.

Autor rzeźby wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory brązowy, beż. Obok zieleni i błękitu, barwa brązowa ma najsilniejsze działanie terapeutyczne związane z jej częstym występowaniem w naturze. Beż to dobre rozwiązanie dla rustykalnych, drewnianych wnętrz.

Nastroj pracy charakteryzuje melancholia. Melancholia może być wywoływana przez sztukę wykorzystującą motyw tęsknoty, zadumy nad przeszłością, rozstania czy śmierci.