Ewa, 2016

"Ewa" - rzeźba jest dziełem z 2016 roku I charakteryzuje się wymiarem 20x48 cm. Autorem jest Wiesław Fijałkowski.

Dzieło zostało wykonane w technice glina. Jest to skała ilasta, której osady znajdują się najczęściej w okolicach zbiorników wodnych. Od początków naszej cywilizacji stanowiła podstawowy materiał do wykonywania narzędzi, naczyń codziennego użytku, dzieł sztuki oraz siedzib ludzkich. Od starożytności surową glinę wykorzystywano do tworzenia tzw. Bozzetta, a więc miniaturowej rzeźby stanowiącej wzór finalnej kompozycji; na jej podstawie powstawały poszczególne części rzeźby odlewanej w brązie bądź wykuwanej w twardym kamieniu w większej skali. Plastyczne gliny, które wypalają się na biało oraz kolorowo, są podstawowym składnikiem masy ceramicznej, z której powstają zdecydowanie bardziej wytrzymałe przedmioty oraz dzieła sztuki. W zależności od dodatkowych składników połączonych z gliną, możemy otrzymać masę, która po wypaleniu zamieni się w fajans, porcelanę czy też kamionkę. Gliniane rzeźby powstawały w pracowniach Wacława Bębnowskiego oraz Stanisława Zagajewskiego jako autonomiczne formy artystyczne.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu ekspresjonizm. Najsłynniejszymi polskimi ekspresjonistami byli artyści należący do grupy BUNT, działającej przed II wojną światową.

Przewodni temat pracy to człowiek. Człowiek pojawił się już w sztuce prehistorycznej i jest jednym z głownych tematów w sztuce do czasów współczesnych.

Nastroj pracy charakteryzuje spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.