Marzyciele. Twórczość Joanny Szumskiej, Marcina Zalewskiego i Zbigniewa Burego

Alicja Stasiak, 10 października 2024

Marzyciele łamią zasady, ponieważ ich wyobraźnia nie zna granic. W ich umysłach kwitnie bogaty krajobraz możliwości, który pozwala wykraczać poza powszechnie przyjęte konwencje. Łamanie zasad jest dla nich formą ekspresji i ścieżką do odkrywania nowych horyzontów. Marzyciele – Joanna Szumska, Marcin Zalewski i Zbigniew Bury pozwolą nam przyjrzeć się nastrojowym kompozycjom, które będą prezentowane na wystawie od 10 do 21 października w Galerii -1 (ul. Wybrzeże Gdyńskie 4, Warszawa). Zapraszamy!

 

Joanna Szumska, od lewej: Piano Bar 25, Piano Bar 28, 2024 r.

 

Rzeźbiarska gra formą: między humorem a surrealizmem

Zbigniew Bury jest artystą działającym interdyscyplinarnie: uprawiającym malarstwo, ceramikę oraz rzeźbę. Od 2008 roku tworzy jednocześnie karykaturalne prace pod pseudonimem Alex Johanson. Najnowsze, żywe i ekspresyjne prace rzeźbiarza oddają  niezwykły klimat wprost z ulic stolicy, łącząc elementy karykatury z lokalnym kontekstem. Rzeźby Alexa Johansona nie są jedynie prostymi przedstawieniami. Twórca bawi się formą i kolorem, wprowadzając do swoich dzieł elementy surrealizmu i oniryzmu. Wspólnym mianownikiem dla jego prac jest żartobliwy ton, który zmusza do refleksji nad rzeczywistością. W pełnej ironii i humoru twórczości odnajdziemy cechy miejskiego życia. Dynamiczne postaci oddają zabieganie i pośpiech, ale również indywidualizm i ekscentryczność. Johansson w swoich pracach odzwierciedla nie tylko osobliwości mieszkańców, ale również ich relacje, w tym miłosne uniesienia oraz codzienne sytuacje, które w jego interpretacji stają się groteskowe i pełne absurdalnego humoru.

 

Zbigniew Bury, od lewej: Malinowe dziewczęta z Warszawy, Złota syrenka, 2024 r.

 

 

Od tradycji do nowoczesności: Obrazy wykraczające poza formy

W świat barwnych rzeźbiarskich portretów mieszkańców miasta wkraczają na wystawie malarskie prace Joanny Szumskiej i Marcina Zalewskiego. Podobnie jak rzeźby, obrazy wyłamują się z tradycyjnych założeń. Artyści skupiają uwagę na oddaniu niezależnych form kształtów definiowanych przez linie geometryczne, przez co przywodzą na myśl idee kubizmu. Obrazy kubistyczne pokazują różne perspektywy tego samego obiektu jednocześnie, w jednym obrazie. Nazywa się to „czwartą wymiarem”, ponieważ w takim obrazie istnieje ich więcej. Nazwa „kubizm” pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego „sześcian”, cubus. Ma to związek z tym, że przedstawiony obiekt jest nie tylko redukowany do różnych perspektyw, ale także do figur geometrycznych. Figury i obiekty są transformowane w ornamenty złożone z sześcianów, kul, stożków czy piramid.

 

Joanna Szumska, Piano Bar 17, 2024 r.

Geometryczne formy i różnorodne perspektywy stają się środkiem do wyrażenia bogactwa doświadczeń w twórczości Joanny Szumskiej. Artystka zajmowała się nie tylko malarstwem, ale również projektowaniem graficznym oraz projektowaniem wnętrz. Poprzez najnowszą serię swoich obrazów „Piano Bar”, zainspirowanych muzyką jazzową, stara się połączyć dźwięki i kolory, oddając rytm i energię, które towarzyszą tej sztuce. Z kolei linie i płaszczyzny symbolizują improwizację, spontaniczność i jazzowe instrumenty. Obrazy są odzwierciedleniem jednocześnie wolności i kontroli nad treścią. Artystka używa naturalnych kolorów, harmonii i kontrastów. Zestawienie dwóch światów: realistyczny portret w abstrakcyjnej oprawie, rzeczywistość i abstrakcja, klasyka i nowoczesność, dialog pomiędzy tym co było i tym co będzie, ewolucja, wielowymiarowość, a jednocześnie balans i harmonia. To eksperyment, który mnie zafascynował i który uzewnętrznił się w cyklu „Piano Bar” – zdradza Joanna Szumska.

 

Marcin Zalewski, od lewej: Dreamer, Makbet, 2024 r.

 

Klasyka i kubizm w twórczości Marcina Zalewskiego

Marcin Zalewski, choć w swoich pracach często odwołuje się do klasycznych tradycji sztuki, również wprowadza do swojego malarstwa elementy kubistycznej narracji. Używając szerokiej palety barw, Zalewski stara się odkrywać nowy język porozumiewania się z odbiorcą, łącząc różne inspiracje z otoczenia, w którym rzeczywistość zostaje rozłożona na części i zreinterpretowana w nowy sposób.

Marcin Zalewski poza malarstwem tworzy również rzeźby i rysuje. Artysta dąży do osiągnięcia równowagi pomiędzy klasycznym podejściem a nowoczesnymi eksperymentami. Jak podkreśla, sztuka jest dla niego alternatywną formą wypowiedzi, co rezonuje z ideą kubistów, którzy szukali nowych ścieżek wyrazu artystycznego i sposobów na przedstawienie świata z różnych perspektyw. Inspirację znajduję dosłownie wszędzie. Staram się być po prostu uważnym obserwatorem wszystkiego, co mnie otacza. Myślę, że jest to kwestia szeroko pojętej wrażliwości i umiejętności przetwarzania, filtrowania tych wrażeń, przekształcania ich w konkretne medium. Jest to na pewno sposób komunikowania się z ludźmi, próba dzielenia się tą wrażliwością z innymi, oddziaływania na innych i odkrywania swojego języka porozumiewania się. Dla mnie osobiście sztuka jest uniwersalną, alternatywną formą wypowiedzi człowieka. – mówi artysta.

Zbigniew Bury, Oświadczyny na Mariensztacie, 2024 r.

 

Różnorodność artystycznych spojrzeń na wystawie „Marzyciele”

Wystawa „Marzyciele” prezentuje różnorodność z jaką artyści patrzą na świat. Staje się przestrzenią dialogu pomiędzy różnymi formami sztuki, gdzie rzeźby i obrazy współistnieją, tworząc złożoną mozaikę współczesnych interpretacji życia. To, co łączy wszystkich artystów to odwaga w eksplorowaniu granic oraz dążenie do odkrywania nowych ścieżek twórczych, które zachęcają widza do kwestionowania znanych schematów i odkrywania ukrytych znaczeń w codzienności. Zapraszamy na wystawę!

 

Marcin Zalewski, Dominus, 2024 r.