Janina Wierusz-Kowalska

Janina Wierusz-Kowalska w swoim malarstwie, sięga do wizualnych zasobów świata w sposób nieograniczony. Doświadczenia w uprawianiu sztuki prowadziły ją długą drogą - od analizy, do syntezy. Od ewidentnej, gwałtownej dynamiki wyrażanej gestem (ten nurt jest jej nadal bliski), do bardziej uporządkowanej i inaczej rozgrywanej technicznie syntezy. Nie znaczy to jednak, że w jej syntetycznych pracach dynamika nie istnieje. W obrazach, które maluje ukazuje walkę światła z cieniem, modyfikuje kształty, radykalnie zderza barwy.

W pracy malarskiej stosuje najprostsze narzędzia, czyli pędzle i najpopularniejsze media, czyli farby akrylowe i olejne. Najczęściej jako podłoża używa płótna, ale bardzo lubi pracować też na podłożu tekturowym. Takiego podłoża używa do realizacji mniejszych i bardziej dynamicznych w wyrazie prac. W swojej obecnej twórczości, po latach wahań i błędów, respektuje złota maksymę Cycerona: "Niechaj każdy ćwiczy się w tej sztuce, która zna".